NIEWIEŚCIUCH (15) sb m
Oba e jasne.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
niewieściuch |
|
G |
|
niewieściuch(o)w |
D |
|
niewieściuch(o)m |
A |
niewieściucha |
niewieściuchy |
I |
niewieściuch(e)m |
|
sg N niewieściuch (7). ◊ A niewieściucha (1). ◊ I niewieściuch(e)m (3). ◊ pl G niewieściuch(o)w (2). ◊ D niewieściuch(o)m (1). ◊ A niewieściuchy (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
1.
Mężczyzna zniewieściały, wydelikacony, lubiący wygody, przyjemności, pozbawiony siły, energii, hartu;
femineus Mymer1, Calep; effeminatus Calep, Cn (12):
Mymer1 22;
Ręka gładka tak iż prawie żadnego włoſkka [!] nie, vkazuie mgłego niewieſciucha y przemienney woley. GlabGad P3;
Calep 427a;
GrabPospR K4v;
POPIEL Pierwſzy/ Syn iego/ niewieśćiuch/ odrodek/ Do Kruſzwice Stolicę przenioſł/ ſwych wyrodek. KlonKr wstęp A2v,
wstęp A3;
[Muliebris Weibiſch Niewieſciuch ArtNom N6v].
W połączeniu szeregowym (1) : ći wſzyſcy ktorzy ćięſzkim nacżyniem robią/ zwyczáili ſie ćięſzkie nacżynie podnosić [...] coby inym to ćięſzko przyſzło zwłaſzcżá Kráwcom/ háwtárzom/ Aptekárzom/ Szewcom/ y wſzyſthkim pijánicom y niewieśćiuchom. BielSpr 3.
W przeciwstawieniu: »mąż dobry ... niewieściuch« (1): Koffel/ Kártá/ ſpolne zwády wſzyſtko złe przywodzą. Bo ty rzecży z Mężów dobrych cżynią niewieśćiuchy/ Znikcżemnieie táki káżdy/ złe miewa posłuchy. BielSpr b2v.
Zwroty: »czynić niewieściuchem« =
niewieścić;
effeminari Cn (
1):
Muliero – Czinie niewiescziuchem. Calep 677a.
»niewieściuchem się stawać« = niewieścieć (1): Effoemino ‒ Niewieſcziuchen [!] ſie ſtawąm. Calep 351b.
Szereg: »niewieściuchy a ludzie nikczemni« (1): Iż gdy [...] będę miał wolą odmienić páńſtwo álbo kroleſtwo iákie/ [...] tedy napirwey wyymę z niego mocnego/ mądrego/ porádnego/ prawdziwego/ ſpráwiedliwego/ ná twarzy y ná wſzech ſpráwach pocżćiwego: á niewieſciuchow/ á ludzi nikcżemnych náſádzę ná mieyſcá ná ich RejZwierc 40v.
W przen (1): Otoż tedy ten ktory po onych dźieśiąći náſtał/ ieſt rog máły/ ktory Ian ś. [...] názywa niewiáſtą śiedzącą ná beſtyey. Ktorey/ zowąc ią też beſtyą drugą/ z źiemię wyſtępuiącą/ to przycżyta/ iż oná zwierzchność pierwſzey beſtyey cżynić miáłá: [...] Daiąc tym znáć/ iż ten rog y niewieśćiuchem miał być/ y ná beſtyey miał vśieść CzechEp 380.
2. Mężczyzna, który ma upodobanie w kobietach, rozpustnik; także homoseksualista; effeminator Vulg; cinaedus, mulierosus Calep; mulierarius Cn (3): A (zátym) rozruſzył domy niewieśćiuchow [domos scortorum masculorum PolAnt; domy niewieściuchów (marg) Sodomczykow (–) WujBib] BudBib 4.Reg 23/7; Cinaedus — Niewieſzcziuch, ten ktori ſie wniewiaſtę obracą. Calep 194b; Mulierosus Qui nimium appetit mulieres, effoeminatus, libidinosus - Niewieſcziuch. Calep 677a.
Synonimy: 1. delikat, kochanek, pieszczoszek, rozkosznik; 2. miłośnik, nieczysty, nierządnik, rozpustnik, sprosnik, wszetecznik.
MŚ