[zaloguj się]
[pdf]

KOMONICA (1) sb f

komonica, [komenica, komunica].

Fleksja

N sg komonica.

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII ‒ XVIII w.; poza tym XIX w. w innym znaczemu.

1. bot. Succisa pratensis Moench. (Rost); czarcikęs łąkowy, bylina z rodziny szczeciowatych (Dipsacaceae) rosnąca na wilgotnych łąkach; morsus diaboli succisa Cn: Komonicá/ 1. 256 SienLek X2; [Herba S. Petri Komunicza SzymŁowEnch +3; Iacea alba Komonicza SzymŁowEnch +3; SVCCISSA, PRAEMORSA, Morſus Diaboli. S. Piotrá źiele, Komoniczá, albo S. Piotrá łyśiná. TO źiele z łaćińſkiégo zową Czártowé gryźienié UrzędowHerb 296a].
2. [bot. Melilotus officinalis (L.) Lam. em. Thuill. et M. albus Med. (Rost); nostrzyk żółty i nostrzyk biały, rośliny z rodziny motylkowatych (Papilionaceae): Nostrzeg ábo Komenicá/ Mellilotum vulgare SienHerb 100b; MELLILOTVM, SERtula campana. Komoniczá. UrzędowHerb 210a.]

Synonimy: 1. »czartowe gryzienie«, »świętego Piotra łysina«, »świętego Piotra ziele«; 2. »konikowy kwiat«, »konikowe ziele«, nostrzeg, otylija.

ZZa