[zaloguj się]
[pdf]

3. KOSZ (5) sb m

Tekst nie oznacza ó.

Fleksja
sg
N kosz
A kosz
I kosz(e)m

sg N kosz (1). ◊ A kosz (3). ◊ I kosz(e)m (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Naczynie do picia, kielich, kubek, czasza (hebr. kōs); cálix PolAnt (5): A (ták) wziąłem koſz [calicem] zręki Iehowy/ y nápoiłem wſzytki narody BudBib Ier 25/7.
Wyrażenia: »kosz wina« (1): Wezmi koſz wina popędliwośći [calicem vini furoris] tey z ręki moiey/ á nápoiſz wſzytkie narody BudBib Ier 25/15.

»kosz zbawienny (a. ratunkow)« = kielich ofiarowany z powodu ocalenia (2): Co wrocę Iehowie zá wſzytkie iego dobrodzieyſtwa ku mnie? Koſz zbáwienny [calicem salutum] (marg) wł. koſz rátunkow etc. (–) wezmę/ á imieniá Iehowy przyzowę. BudBib Ps 115/13.

W przen (1):
Wyrażenie: »kosz pocieszania« = wino, które posysyłano osieroconej rodzinie po śmierci kogoś bliskiego (1): Ańi (chlebá) łámáć dla nich przy płácżu (będą)/ poćieſzáiąc kogo przy martwym/ áni ich nápáwáć będą koſzem poćieſzánia [calicem consolationum] dla oycá iego/ y dla mátki iego. BudBib Ier 16/7.

Synonimy: czasza, kielich, kubek, kufel.

Cf 1. KUSZ

AKtt