« Poprzednie hasło: KUBECZEK | Następne hasło: KUBEL (?) » |
KUBEK (271) sb m
-bk- (86), -pk- (18), -bpk- (1).
e jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | kubek | kubki |
G | kubka | kubkow |
A | kubek | kubki |
I | kubkiem | kubkami |
L | kubku | kubkåch, kubkoch |
sg N kubek (80). ◊ G kubka (40). ◊ A kubek (86). ◊ I kubkiem (6); -em (1) MurzNT, -(e)m (5). ◊ L kubku (5). ◊ pl N kubki (12). ◊ G kubkow (12); -ów (1), -(o)w (11). ◊ A kubki (23). ◊ I kubkami (4); -ami (3), -(a)mi (1). ◊ L kubkåch (2), kubkoch (1); -åch HistAl; -åch : -och BielKron (1 : 1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII(XVIII) – XIX w.
- 1. Naczynie do picia o niewielkich rozmiarach; kielich, puchar, kufel, dzbanek, czasza (215)
- 2. bibl. Ofiara eucharystyczna: tylko jeden z dwóch jej składników, a mianowicie wino przemienione w krew Chrystusową (21)
- 3. Symbol losu zsyłanego przez Boga
(25)
- a. bibl. Symbol przeznaczenia (15)
- b. bibl. Symbol gniewu Bożego i kary (10)
- 4. Naczynie ‒ pojemnik o różnym zastosowaniu
(10)
- a. Puszka na pieniądze (2)
- b. Naczynie należące do zastawy stołowej (2)
- c. Bliżej nieokreślone naczynie służące za przedmiot do żonglowania (1)
- d. Dzbanek, kociołek do płynów (1)
- e. Naczyńko, przyrząd do gry w kości (1)
- f. Miara objętościowa (2)
- g. Starozakonne naczynie do składania ofiar płynnych (1)
kubek czego [= napełniony czym] (16): Kubek mu winá podáłá. BierEz D2v; KromRozm I G; MurzNT 148v marg; Leop Mar 9/41; Mącz 150c; WujJudConf 112v; Przynieśiono kubek wielki dobrego winá WerGośc 246; Phil R4; mielibyſmy zá głupiego [...] ktoryby dla iednego kubká winá/ álbo miodu chćiał [...] śmierć podiąć LatHar 581, +5, +8v; ktobykolwiek dał ſię nápić iednemu z tych to máłych kubek źimney wody [calicem aquae frigide]/ tylko w imię vczniá: záprawdę powiádam wam/ nie ſtráći zapłáty ſwoiey. WujNT Matth 10/42, przedm 22, s. 155, Mar 9/41, Zzzzz4.
kubek do czego (2): Poculi genus lignei ex hedera, Kubek nieyáki do picia. Mącz 54d, 297c.
kubek ku czemu (1): BibRadz 1.Mach 11/58 cf »kubki i służba złota«.
kubek z czym [= napełniony czym] (5): Roboas tedy Alexandrowi złoty kubek z iádem podał. HistAl N; áni im dádzą kubpká z napoiem ku poćieſzeniu [Et non dabunt eis potum calicis ad consolandum] nád oycem ſwoim y matką. Leop Ier 16/7; BielKron 67v [2 r.]; ná oſtátecżney wiecżerzy/ [...] podawáiąc im [zwolennikom swoim] kubek z winem/ ták im powiedzyeć racżył RejPos 102v.
W połączeniach szeregowych (8): Leop Ex 25/29; A Hcthman pobrał wiadra y kádźiłdnice/ bánie/ gárnce/ świecżniki/ możdżerze/ y kubki [cyathos]/ y wſzythki nacżynia złote y ſrebrne. BibRadz Ier 52/19; BielKron 77; Scyphus, Kubek/ krużyk/ czáſzá/ náczinie zwlaſzczá z którego ſie nápiyáyą. Mącz 376d; Poculum, Wſzelákie naczinie do pićia/ kubek. kuflik/ kruż. Mącz 307c, 32a, 476a; GostGosp 10.
W porównaniach (3): BibRadz 2.Par 3/5; [król kalekucki] nie pija też dotknąwſzy ſie wárgámi nacżynia/ ále záwieſzony ma Kubek iáko ántwos/ leie ſobie w gębę potroſze. BielKron 453v, 33.
W charakterystycznych połączeniach: kubek (2), perłowy (2), srebmy (a. ze śrebra) (7), złoty (a. pozłocisty) (29), misterny a foremny, piękny, (nie)mały (2), wielki, wysoki; kubek do kredencowania, ku napojnym ofiarom, ku piciu (a. do picia) (2); kubek z jadem, napojem, winem, wodą (2); kubek małmazyjej, piwa, trucizny, wina (2), wody.
»w kubki (a. do kubkow) nalewać; lanie do kubka« [szyk zmienny] (3; 1): BielKron 91v; CzechRozm 261v; ná iedney vcżćie trućizny do kupkow nálewano á gośćiom dawano. ModrzBaz 52v; Cyathisso ‒ Naliewąm wkubek, przipiyąm. Calep 281b.
»kubek napełnić [czym]; kubek napełniony« [szyk zmienny] (3; l): Kubek moy nápełniſz winy wybornemi LubPs F3; Calix foecundus, Nápełniony kubek. Mącz 32a, 304d; ArtKanc Q6v.
»pić (a. napijać się) z kubka, kubkiem pić« [szyk zmienny] (11 : 3): BielKron 17v, 95v; Mącz 32a, 37a, 85a, 309d; HistRzym 30; á on wielkim kubkiem pije GórnDworz Llv, Ee7v, Ee8; RejPos 313v; BudBib Gen 44/5, Am 6/6; Wy z złotych kubkow pijećie SkarŻyw 52.
peryfr. »z kubka [czyjego] pić« = być na czyim utrzymaniu (1): vbogi lepak nie inego niemiał/ chybá iedurną owiecżkę málucżką/ ktorą był kupił y wychował/ y kthora zroſlá v niego poſpołu/ z ſyny iego/ cbleb iego iedząc/ y z kubká iego pijąc [et de calice eius bibens]/ y ná łonie iego ſypiáiąc Leop 2.Reg 12/3.
»w kubku [co] podawać« (1): Mnie świętobliwé pánié w kubku złotym wody Káſtáliyſkiéy podáią GosłCast 10.
»podać [co] z kubkiem [komu]« (1): włożył iádu pod páznogieć wielkiego palcá/ á ták gdi miał podáć wino s kubkiem Alexandrowi/ pálec on w winie omocżył. HistAl N.
»kubkami [co] rozlewać« (1): wino postawione Kubkami z wielkiej czasze biorąc, rozlewali KochMon 29.
»(wy)pić kubek« = wypić zawartość kubka (2): wypiwſzy tedy on kubek nic nie mowiąc z onego wyſokiego mieyſcá sſtąpił. Phil R4; WujNT przedm 22.
»wyprożniać kubki« = wypijać ich zawartość (1): Exiccare pocula, Wypróżniáć śklanki/ kupki. Mącz 391b.
»kubek dwoisty« (1): Od Kſziedza Biſkupa Wilnenſkiego. Kubek dwoiſti wsiſtek pozlocziſti, darowanj WyprKr 50.
»kubki kościelne« (2): krol Bábiłońſki [...] ku wzgárdzeniu ludu Bożego kazał w kubki kościelne [...] ſiedząc miedzy niewiáſtámi winá nálewáć BielKron 91v, 95v.
»kubek z pokrywką, z wierzchem« (3 : 2): trzi kupki pozlocziſte zwierzchi pozlocziſtemy wiſokie MetrKor 62/171, 62/171; Kubek mali spokriwką WyprKr 52v, 46, 52v.
»kubek z rękojeściami« (1): Carchesium, Poculi genus, Kubek s rękoyesciámi/ Roźmiar. Mącz 38b.
»kubek norymberskiej roboty« (2): Pierwsi Kubek Norimberſkiei roboti WyprKr 48, 46.
»stołowe kubki« (1): Mensaria pocula, Stołowe kupki. Mącz 216d.
»kubek szeroki« (1): Capis ‒ Kubek ſzeroki. Calep 161b.
»kubek wedle świata« = zwykły kubek (w opozycji do kielicha ‒ symbolu męki Chhrystusowej) (1): Kriſtus Pan Apoſtołom ſwoim powiedáć racży/[...] możecieli s tego kielichá pić ktory ią też pić będę? A oni mnimáiąc ieſzcże żeby zá iego ſtołem gdy iuż będzye Krolem onym mieli z nim poſpołu ſiedzyeć á pić z onych kubkow ábo kielichow iego wedle ſwiátá/ powiedzyeli iż możemy. RejPos 313v.
»kubek z uszkiem« (1): vas vinarium cum manubrio aureo, Winny kubek s vſzkiem złotym. Mącz 209b.
»(u)toczony, kręcony kubek« [szyk 2 : 1] (2 : 1): Calices diatreti, coelati, et tornatiles, Toczone kubki. Mącz 32a; Caelatum poculum, Kubek vtoczony. Mącz 30b; Toreuma — Kręczoni kubek. Calep 1073b.
»kubek winny« [szyk 1 : 1] (2): Cupa, vel Cuppa, Kubek winny. Alias Cyathus. Mącz 72c, 209b.
»kubek abo kielich« (2): ktobykolwiek/ napojł wás krużykiem (marg) Kupkiem abo kieli[chem] (‒) wody w imię moię MurzNT Mar 9/40; RejPos 313v.
»konewka albo kubek« (1): konewkę álbo kubek poſtáwi/ weźmie ią zębámi/ y wypije piwo StryjKron 160.
»krużki i kubki« [szyk 1 : 1] (2): Abowiem opuśćiwſzy przykazánie BOże/ trzymaćie vſtáwy ludzkie vmywánie krużkow y kubkow [baptismata urceorum et calicum] WujNT Mar 7/8, Mar 7/4. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
»kufliki albo kubki« (1): Ná wirzchu będą ſiedḿ lamp iáko kufliki álbo kubki/ w ktore będą ſwiece ſtáwiáć. BielKron 33.
»kusz/ i kubki« (1): niosł kusz pozłocony I kubki KochMon 28.
»kubki i naczynia« (3); Mącz 37a; ſkoro bogáctwá we cżći/ kubki [vasa caelata] y ine nacżynia koſztownie vrobione/ śrebro y złoto w sławie pocżęli mieć/ zá rázem ſię prawdźiwa zacność w pychę/ á wolność w roſpuſtę obroćiłá. ModrzBaz 51v; LatHar +4. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»kubki i służba [ = naczynia stołowe] złota ku piciu« (1): Poſłał mu przytym kubki złote [vasa aurea]/ y ſłużbę złotą ku piciu BibRadz 1.Mach 11/58.
»kubek (a. kubki) i statki« (2): każdy rycerz po wypiciu z kupka y z innych ſtatkow ſrzebrnych abo złotich może y ſobie wziąć. BielŻyw 157; Vascularius, qui vasa conficit, Bednarz/ też Złotnik/ który kubki y ynſze śrzebrne ſtátki czini. Mącz 476a.
»kubek, (albo) śklanka (a. sćklenica)« [szyk 1 : 1] (2): Gustatorium, Kubek álbo sćklenicá [!] piwá ná skoſztowánie wynieśiona. Mącz 150c, 391b.
kubek czego [= napełniony czym] (1): vzłoćiłá ſie złotem/ ſrebrem/ y kámienim drogim/ y ma kubek zloty w ręce ſwoiey obrzydzenia/ y plugáſtwá/ nietzyſtośći ſwoiey [Vulg Apoc 17/4] KrowObr 241v.
»[kogo] z kubka napawać, opoić; z kubka opajający [kogo]; napoje z kubka« [szyk zmienny] (4 : 1; 1; 1): KrowObr 32, 39v; powſtáłá niewiáſtá druga vzłocona/ vperlona/ vpſtrzona w dziwne vbiory ſwoie/ y iáko fáłſzem ſwym zwiodłá y opoiłá s kubká ſwego krole y kſiążętá ſwiátá tego RejAp BB4v; CzechEp 106, 418; NiemObr 174; BibRadz I 3.
»kubek da(wa)ć; kubka rozdawanie« = krew eucharystyczną podawać do picia (3; 1): KrowObr 190; Co im też przy oney oſtátecżney wiecżerzy/ onym chlebá łamánim/ y kubká rozdawánim ponawiał CzechRozm 236v, 260; LatHar 706.
»kubek Nowego Testamentu« (2): on kubek ktory im [Chrystus apostołom] dawał/ przy tey wiecżerzy/ ieſt kubkiem nowego Teſtámentu we krwi iego. CzechRozm 260, 267v.
»kubek zbawienia, zbawienny« = naczynie z płynem ofiarnym (liturgia kościelna werset ten odnosi często do Eucharystii) (1 : 1): Weźmę kubek zbáwienia [Calicem salutum accipiam]/ y będę wzywał imieniá Páńſkiego. BibRadz Ps 115/13; LatHar 199.
kubek czego (2): oddal odemnie ten (choroby moiey) kubek LatHar 651, 579.
»przenieść, oddalić kubek [od kogo]; niech odejdzie [od kogo] kubek; oddalenie kubka« [szyk zmienny] (3 : 1; 2; 1): Y mowił/ Abbá Oycze/ wſzytkoć tobie ieſt podobne/ przenieś odemnie ten kubek [transfer calicem a me hunc] (marg) To ieſt męka. (–)/ wſzákże nie to co ia chcę/ ále co ty chceſz. BibRadz Mar 14/36; CzechRozm 227v; LatHar 579, 651, 692, 707, 719.
Synonimy: 1. becherek, czasza, kielich, korczak, kruż, kufel, kuflik, śklenica.
Cf KUBLIK
IM