Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KOSZTOWAĆ

Następne hasło: KOSZTOWANIE »

KOSZTOWAĆ SIĘ (3) vb impf

kosztować się (2), kostować się (1); kosztować się GórnDworz, KlonKr; kostować się BielKron.

Zawsze sie.

Oba o oraz a jasne.

Fleksja

praet
	sg		pl
3	m	kosztowåł sie	m pers	kostowali sie

conditionalis
	sg
3	m	-by kosztowåł sie

praet 3 sg m kosztowåł sie (1). ◊ 3 pl m pers kostowali sie (1). ◊ con 3 sg m -by kosztowåł sie (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia

Współzawodniczyć, mierzyć się, potykać się, bić się (3)

Współzawodniczyć, mierzyć się, potykać się, bić się; certare, concurrere, conflictare, confligere, congredi, decertare, depugnare, dimicare, proeliari, pugnare Cn (3): Mieli z dawná ten obycżay z obu ſtron/ ná thym pogránicżu/ iż ſie z máłymi pocżty koſtowáli/ áby ćwicżenie młodzi ludzi mieli/ á konie ſobie w práwowáli/ [...] á tym przymierza niewzruſzáli/ gdyż nic gwałtownego zwłaſzcżá z dziáły niepocżynáli. BielKron 308v.

kosztować się z kim (2): LESKO Trzeći/ [... ] w Węgrzech z Greki y z Włochy mężnie ſie koſztował. KlonKr A2v wstęp. Cf Zwrot.

Zwrot: »[z kim] się kosztować o płatną« = walczyć o wygraną (1): bo bym ia niechciał aby [dworzanin] miedzy chłopſtwem ſiadał/ á tám tho pokázował/ co vmie/ ábo ſie z nimi koſzthował o płatną. GórnDworz I8.

Synonimy: bić się, bojować, mierzyć się, potykać się, walczyć, wojować.

Formacje współrdzenne cf KOSZTOWAĆ.

Cf KOSZTOWANIE SIĘ