[zaloguj się]
[pdf]

2. LICHO (8) av

o jasne.

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

Źle; infirme, infirmiter Mącz; misere Calag; aliter, corrupte, depravate, male, nequiter, perperam, prave, secus, vapide, vitiose Cn (8): Infirmiter, pro Infirme in Bibliis proprie legitur, Mdło/ Licho. Mącz 128c, 292a; Calag 156b.
a. Niezgodnie z pragnieniami, niepomyślnie (1):

W przeciwstawieniu: »dobrze ... licho« (1): BielŻyw 107 cf Fraza.

Fraza: »licho wiedzie się« (1): Przyiacielowi ktoremu ſie dobrze wiedzie gdi cie wzowie byway kniemu, ale kthoremu ſie licho wiedzie bez wzywania go nawiedzay BielŻyw 107.
b. Niezgodnie z nakazami etyki, niewłaściwie (2):
Zwrot: »licho czynić« (1): bo licho [lichwa] cżyni y prędko zuboży, y do żebráctwá wielu przywodźi SarnStat 1273.
Szereg:»licho to jest źle« (1): podobno od Ruſkiégo ſłowá licho, to ieſt, źle lichwá rzeczona ielt SarnStat 1273.
c. Niebezpiecznie, odczuwając złe skutki (2): Kroliku nie żártuy zle z Hermánowſkim náſzym/ Bo cie káżdy vſádzi wierz mi s tych ták ćicho/ A záraz to obacżyſz ſláchtę gniewáć licho PaprPan F2; WIerz mi ći záláſnicy choć tho chodzą ćicho/ Ale bywa drugiemu więc przed nimi licho PaprPan K2v.

Synonimy: marnie, mdło, mizernie, nędznie, niedobrze, nierowno, źle.

MM