[zaloguj się]
[pdf]

NADJECHAĆ (33) vb pf

nadjechać (24), nadjachać (9); nadjechać LibLeg, HistAl, KrowObr, RejZwierz, Mącz, KlonFlis; nadjachać LibMal (3), Leop (4); nadjechać : nadjachać MiechGlab (1:1), BielKron (17:1).

Pierwsze i końcowe a jasne. ◊ W formach praet, plusq, con: -jachåł, -jachał-; e prawdopodobnie jasne (tak w jechać).

Fleksja
inf nadjachać
praet
sg pl
1 m m pers nadjechalismy, -smy nadjechali, -chmy nadjechali
3 m nadjechåł, jest nadjachåł m pers nadjechali
n nadjachało subst
plusq
pl
3 subst nadjachali były
conditionalis
sg
3 m by nadjachåł

inf nadjachać (1). ◊ fut 3 sg nadjedzie (1). ◊ praet 3 sg m nadjechåł (15), jest nadjachåł (1) LibMal. n nadjachało (1). ◊ 1 pl m pers nadjechalismy, -smy nadjechali (3), [-chmy nadjechali]. ◊ 3 pl m pers nadjechali (8). ◊ plusq 3 pl subst nadjachali były (1) Leop. ◊ con 3 sg m by nadjachåł (1) LibMal. ◊ part praet act nadjech(a)wszy (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. nadjeżdżać oraz XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. najechać.

1. Jadąc zbliżyć się, przybyć, nadciągnąć; appropiare, supervenire Vulg (6): Huſarze Fedweres [...] puśćili ſie po Krfierśćie ktorego pośćigli pod láſem rzecżonym Locháná/ trzy mile rzeką Elbem/ tám ſie podkáli pierwej niż Ceſarz z zbroiſtym ludem nádiechał BielKron 229, 192v.

nadjechać ku komu (1): Nuze thi lachaczu [...] ydzze a rzekny Zeliſlawſkiemu abi tham ku mnie nadyachall. LibMal 1543/72.

nadjechać dokąd (3): A gdy [Ptolomeus] nádiáchał blisko Azotowi/ vkazano mu kośćioł Dagonow ſpalony ogniem y Azot/ y inne miáſtá rozborzone Leop 1.Mach 11/4, Ioann 6/23; Náſz Hetman máło ſobie ważąc nieprzyiaćielá/ nádiechał bliſko nád ich okręthy pełne BielKron 460.

nadjechać skąd (1): A inſſe łodzi nádiácháli były od Tybeberyády ku onemu mieſcu gdzie byli iedli chleb/ dziękuiąc Bogu. Leop Ioann 6/23.

2. Jadąc napotkać, natknąć się, dopędzić; intervenire Mącz; invenire HistAl, Vulg; venire Vulg [kogo, co] (19): LibLeg 11/94v; Pothym gdy był puſzcżon: nadiechawſzy żonę ſwą, [król] vſtąpił do Słowienſkiey ziemie MiechGlab 16; HistAl K8; iecháli drogą/ nádiecháli Wodę KrowObr 83v; Gdy oſiodłáli [osła]/ wſiadł y puścił ſie zá mężem Bożym/ y nádiáchał go ſiedzącego pod Terebintem Leop 3. Reg 13/14, Luc 10/33; RejZwierz 7; Młodzyeniec ſyn krolowey goniąc Cyruſá/ nádiechał mieyſce gdzye woyſko leżáło BielKron 112v; Witułt [...] nádiechał wielkość Táthárow pod namioty ich BielKron 382v, 21, 54, 125v, 320, 322v (10); Mącz 483a; Stárá Leniwká cżyni Oſtrow nowy/ Z Leniwką nową/ porządny wierzbowy. Wnetże nádiedźie y kárcżmę cżerwoną/ Kto ma twarz ſłoną. KlonFlis Hv; [Tamżechmy nadjechali furmany LustrDróg 22].
3. Podjechawszy napaść, uderzyć, zaatakować [kogo, co] (8): Iuhrowie będąc gotowi nadiachali krola nad Dunaiem. MiechGlab 60; A on [...] wnoczy dom Byenyaka Zayączkowſkiego yeſth nadyachall LibMal 1546/111, 111 v; Kiſzka nádiechał ſtraż Moſkiewſką poráził ią BielKron 406, 309v, 351v, 369, 408.

Synonimy: 1. przybyć; 3. napaść.

Formacje współrdzenne cf JECHAĆ.

Cf NADJECHANIE

KCh