![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: MARNOCHLUBNY | Następne hasło: [MARNOSTRAWCA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MARNOCHWALCA (1) sb m
Fleksja
N sg marnochw(a)lca.
Sł stp: marnofalca, Cn, Linde brak.
Człowiek wysoko siebie ceniący, zarommiały, pyszałek:
W połączeniu szeregowym: wſzakoż taki [człowiek] bywa nie ſako pyſzny á marnochwalca y czudzego żądaiąci. GlabGad O3v.
Synonimy: chełpiciel, chłubca, chłubny, chwalca, darmochłub, darmopych.
ZCh