« Poprzednie hasło: MASZTALERSKI | Następne hasło: MASZTALIRZ » |
MASZTALERZ (26) sb m
masztalerz (21), mastalerz (4), masztalirz (1); mastalerz BartBydg, BielSpr, StryjKron; masztalirz KromRozm III; masztalerz : mastalerz LibMal (1:1).
Pierwsze a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie); -al- (18), -ål- (2); -ål- MycPrz; -al- : -ål- Mącz (2:1); -é- (2) SienLek, SarnStat, -e- Mącz (3).
sg | pl | |
---|---|---|
N | masztalérz | masztalérze |
G | masztalérz(o)w | |
D | masztalérzowi, masztalérzewi | masztalérz(o)m |
A | masztalérza | masztalérze |
inne | pl N a. A - masztalerze |
sg N masztalérz (8). ◊ D masztalérzowi (2), masztalérzewi (1); -owi SkarKaz; -owi: -ewi LibMal (1:1). ◊ A masztalérza (4). ◊ pl N masztalérze (4). ◊ G masztalérz(o)w (3). ◊ D masztalérz(o)m (1). ◊ A masztalérze (2). ◊ N a. A masztalerze (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
W połączeniach szeregowych (6): mnyeybyſmy dźyeći/ ſſáfárzow/ kuchmiſtrzow/ myernikow/ máſſtálirzow/ iż co inego nye rzeknę/ ná vrzędźyech koſcyelnych myewáli. KromRozm III K2; BielKron 345v; Náuká lekarltw Końſkich/ dobrze doświadczona od roſtropnych Máſztálérzow/ kowalow/ y roſtuchárzow/ ktorzy ſye sthym nawięcéy obieráią. SienLek 164; StryjKron 175; GostGosp 34; CiekPotr 77.
W charakterystycznych połączeniach: pilny masztalerz, roztropny, umiejętny; ubrany jako masztalerz; chować masztalerza, mieć; być za masztalerza.
Synonimy: koniuszy, »koński pasterz«, objeżdżacz, rostucharz.
AL