« Poprzednie hasło: NARZEKAJĄC | Następne hasło: [NARZEKALNICA] » |
NARZEKAJĄCY (10) part praes act
narzekający (7), narzekając (3); narzekający Mącz, RejPos (2), BudNT, SkarŻyw, LatHar (2); narzekając RejJóz, RejWiz, PaprUp.
Oba a jasne; e prawdopodobnie pochylone (tak w narzekać; tak też WujBib; Mącz e jasne).
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | D | narzékając(e)mu | f | D | |
A | narzékając | A | narzékającą |
pl | ||
---|---|---|
G | narzékających | |
D | narzékającym | |
A | m pers | narzékając |
I | m | narzékając(e)mi |
sg m D narzékając(e)mu (1). ◊ A narzékając (1). ◊ f A narzékającą (2). ◊ pl G narzékających (2). ◊ D narzékającym (1). ◊ A m pers narzékając (2). ◊ I m narzékając(e)mi (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. narzekalnica.
narzekający na kogo, na co (3): RejWiz 82; PaprUp L4v; będę podobnym niewdźięcżnemu onemu y z oźiębłośći ſwey cżęſto ná ćię nárzekáiącemu/ ludowi Izráelſkiemu LatHar 613.
narzekający przed czym [= na co] (1): Tu iuż obácż co ieſt lepſzego/ ieſli tu vżyć do cżáſu tych nędznych roſkoſzy ſwiátá tego/ [...] A ſtánąć ná ſądzie iego z niewiernemi iego/ á s tymi tułáiącemi ſie/ á nárzekáiącemi przed ſrogoſcią iego. RejPos 7.
W połączeniu szeregowym (1): Moc niezlicżona potępionych/ ſzpetnych/ vdręcżenia/ ſmrodu/ háńby y bluznierſtwá pełnych/ á nieprzeſtáynie wołáiących/ nárzekáiących/ płácżących: y zębámi zgrzytáiących. LatHar 670.
W charakterystycznych połączeniach: narzekający lud, towarzysz; narzekający na świat; narzekającego usłyszeć; narzekający bardzo, często; narzekający przed srogością [czyją]; narzekających wiele.
Synonimy: lamentliwy, płaczący, rozpaczający, skarżący się.
Cf NARZEKAĆ
DJ