[zaloguj się]

NIECIELESNY (17) ai

niecielesny (16), niecielestny (1) KromRozm II.

Zawsze w pisowni rozłącznej.

Wszystkie e prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz cielesny).

Fleksja
sg
mNniecielesny fNniecielesnå nNniecielesn(e)
G Gniecielestn(e)j Gniecielesn(e)go
A Aniecielesną A
pl
N m pers niecieleśni
G niecielesnych
A subst niecielesn(e)

sg m N niecielesny (2).f N niecielesnå (2).G niecielestn(e)j (1).A niecielesną (2).n N niecielesn(e) (5).G niecielesn(e)go (1).pl N m pers niecieleśni (2).G niecielesnych (1).A subst niecielesn(e) (1).

stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. cielesny.

Bezcielesny, niematerialny; incorporalis Calep (17): Oćyec wyętſſy yeſt niż ya. Nyemoże tá wyętſſoſć [...] rozumyaná być wedle zroſtu. [...] A tak muśiſz rozumyeć wedle [...] tych przypadkow/ ktore z iſtnoſci nye ćyeleſtney pochodzą/ yáko yeſt moc/ władza/ zacnoſć/ mądroſć/ dobroć. KromRozm II r3; ktorzy [poetowie] rzecży nie ćieleſne/ niektoremi figurami ábo podobieńſtwy/ iákoby nie widźiánymi ogárnuią. CzechEp 258; Calep 523a.

W przeciwstawieniu: »cielesny ... niecielesny« (2): ieſliſz ćieleſna ieſt cżyli nie ćieleſna náturá? SkarŻyw 31, 301.

Przen (1): w ćiele mieſzkáiąc/ iáko mowi Apoſtol [!] nie ćieleſną woynę słuſzmy. SkarŻyw 560.
a. Nie mający ciała (6): áby oná [dusza] iáko nie cieleſna/ ciáło grube ſpráwiáłá BielKron 127v, 127v; GrzegRóżn K3v; SkarŻyw 119; iáko ániołowie choćia tákże ſą nie ćieleśni y nie widziáni/ [...] á wżdy przećię w ſtárym zakonie byli málowáni y rzezáni WujNT 471.
α. W funkcji rzeczownika: Bóg (1): áby [...] nie ciáło onę [tj. duszę] iáko ſubtylną rzecż [sprawiało]/ od nie cieleſnego nie cieleſną rządzoną. BielKron 127v.
b. Nie z udziałem ciała (5): Nie ćieleſne tám bywa iedzenie ćiáłá Páná Kryſtuſowego/ y nie ćieleſne pićie naſwiętſzey krwie iego KrowObr 200v, 200 marg, Ss4v; Apoſtol piſze iż go widział że ſtał iedną nogą ná ziemi/ á drugą ná morzu. Ale ſie y ſam s tego ſnádnie wypráwiſz/ iż to było nie cieleſne sſtąpienie iego/ boć by to bárzo ſzyrokie nogi być muſiáły. RejAp 85.

Synonimy: nikczemny; a., b. duchowny, duchowy.

Cf BEZCIELESNY, BEZCIELNY, CIELESNY

MM