[zaloguj się]
[pdf]

NIEMIŁO (46) av

niemiło (43), niemieło (3) PaprUp (2), ActReg.

W zdaniu z zaimkiem „to”, „co”, który można traktować jako podmiot, może N sg n od miły: BierEz, LibLeg, RejJóz, MurzHist, RejFig, BielKron (4), Mącz, RejAp (2), HistRzym, RejZwierc, PaprPan, PudłFr, PaprUp (2), ActReg, KochAp.

W pisowni łącznej (25), w rozłącznej (21).

e oraz o jasne; -mieł- z tekstów nie oznaczających é.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w. s.v. milo.

Nieprzyjemnie, przykro; moleste Calag, Cn; effoeminate, male Mącz; acerbe, aegre, graviter, indignanter, indigne, ingrate, iniquissime, male, submoleste Cn (46): Mącz 133a; Mieć za przykre. Nie miło. Accipere moleste. Calag 498b.

W funkcji orzecznika = ktoś doznaje przykrości, jest niezadowolony, zmartwiony [w tym: komu (21)] (24): Iż o was iuż kilka dni. nicż ſlyſzeć nie było Barzo ſmętnemu oyczu/ to było nie miło RejJóz A7v; RejKup r7v; MurzHist R2v; Tákći [małżonkowie] nyemáyąc nic [tj. dzieci]/ [...] ſámi ſobye myerzną/ fráſuyą ſie/ y roſtą myędzy nimi roſterki [...]/ dla cżego y drugim ná ſwiecie bárzo nyemiło yeſt GliczKsiąż Cv; RejWiz 34; BielKron 114; Mącz 151a; RejAp 97v [2 r.]; Ale tho mi ieſt niemiło/ że mi ćiebie nie mieć/ á ták miłego cżłowieká ſtráćić HistRzym 15; GórnDworz T2v; RejZwierc 91, marg 105, Aaa4; A práłatowi by kąſká nie miło: Bo co raz to go bábá pocáłuie/ A on záś mnichá KochFr 25; PudłFr 20; Mieicieſz [...] batzenic: yako to wam ſamim niemielo belo/ ze was ſadzono do ſprawi was niedopuſciwſzi PaprUp Hv; KochAp 9.

~ niemiło kogo (1): Czyſczie doma ſyediecz było. A zwłaſcża gdyċ je [lege: gdy cie] niemijło RejKup n5v.

niemielo na kogo (1): Nie iednemuc to na was niemielo PaprUp Cv.

cum inf (2): BierEz L3; yeno ze my to niemylo sliszecz ze krol polsky przyacziel moy prziſilal pokyla krocz skargę na poddanich naschich LibLeg 11/22.

Ze zdaniem podmiotowym (1): Y było mu to nie miło/ Iż ſie iadło pokáźiło. BierEz E2v.

Fraza: »na sercu ... niemiło« (1): Czo mi ſie w oczoch przeż fen czos wſzytko broiło Aż mi prawie na ſerczu y teraż nie miło RejJóz K3. ~

a. Nie po myśli, wbrew życzeniom [zawsze w funkcji orzecznika; komu] (20): Y wielim go wiſtrzegala. By ſię ſtrzegl czo mu ſkodzyło Barzo mu bylo niemiło. RejKup d4v; RejFig Cc2v; Krol Ferdynánd/ Mauryc/ y Auguſtus brát iego/ ziecháli ſie do Prycyey miáſthá/ kthore leży ná granicy Cżeſkicy/ z woyſki niemáłemi. Niemiło tho było Cżechom BielKron 228v, 63v, 200v, 229; RejZwierc 57; PaprPan Ff; KochSz B2v; WujNT 85; Pyta [mnich] ieſzcże więcey: Wſzák nam ná budowanie dáieſz pięć tyśięcy? Ták ieſt, mowi teſtator: A ſynom nie miło. KlonWor 71.

niemiło na kogo (2): ActReg 132; A vſłyſzawſzy dźięśięć [apostołów]/ nie miło im było ná onych dwu brátow [indignati sunt de duobus fratribus]. (marg) To ieſt, że chćieli być nád inne przełożeni. (–) WujNT Matth 20/24.

niemiło o co (1): OSambor tez powiada nie miło mu. Zeto vmyslnie vczyniono, aby mi go nie dano ActReg 132.

cum inf (1): [koń mówi do osła] o bezecna świnio/ Tobie to przyrodzono/ á wżdyć nieść niemiło. RejZwierz 121.

Ze zdaniem podmiotowym [iż, że] (6): Ceſárzowi było niemiło/ yż w wielkich rzecżách tak młodą oſobę Papież poſłał BielKron 218, 87v; GórnDworz S5v; SkarŻyw 183; tym expectantom [...] niemieło, ze te sprawy rebellium limitowano. ActReg 156, 132.

Synonimy: niedobrze, nielubo, przykro.

Cf MILE, NIEMIELE

ASt