Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEPOCZEŚNY

Następne hasło: [NIEPOCZLIWIE] »

NIEPOCZĘTY (5) part praet pass pf

W pisowni łącznej (3), w rozłącznej (2); -częt- (4), -czet- (1).

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz począć).

Fleksja

sg
m	N		f	N		n	N	niepoczęt(e)
	A	niepoczęty		A			A
	I			I	niepoczętą		I
	L			L	niepoczęt(e)j		L

pl
G		niepoczętych

sg m A niepoczęty (1). ◊ f I niepoczętą (1). ◊ L niepoczęt(e)j (1). ◊ n N niepoczęt(e) (1). ◊ pl G niepoczętych (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

W funkcji przymiotnika (5)
- 1. Nie mający początku (3)
- 2. Cały, nienaruszony, nieużywany (2)

W funkcji przymiotnika (5):

1. Nie mający początku (3): SkarŻyw 595; Bo ácz Pánná boſtwá nie rodźiłá: bo ieſt nie poczęte y końcá nie ma boſtwo: ále tego nośi w żywoćie SkarKaz 579a; Tknącżeś mię racżył ręką ſwoią świętą/ W miłośierdźiu ſwym hoyną nie pocżętą. CzahTr B3v.

2. Cały, nienaruszony, nieużywany; immotus, incorruptus, infractus, infragilis, innoxius, intactus, intemeratus, integer, solidus Cn (2): [ukradł] sthuką Bramow wrzorzyſtich. sthuką Barchanu czarnego. zlotha 31 czewek. 4 ſthuky rambkow yeſzcze nyepoczethich. LibMal 1551/158v; Niech támte świeże wynáyduią świáty/ [...] Niech tám kopáią ten ſkarb niepocżęty/ Niechay perłámi łáduią okręty KlonFlis D2v.

Synonimy: 1. nieskończony, nieurodzony; 2. cały, nienaruszony.

Cf POCZĘTY