« Poprzednie hasło: NIEPOJĘTNY | Następne hasło: [NIEPOKAJANIE] » |
NIEPOJĘTY (29) part praet pass pf
W pisowni łącznej (24), w rozłącznej (5).
e oraz o jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | niepojęty | f | N | niepojęta | n | N | niepojęt(e) |
G | G | niepojęty | G | |||||
A | A | niepojętą | A | |||||
I | niepojętym | I | niepojętą | I | ||||
V | niepojęty | V | V |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | niepojęt(e) |
A | subst | niepojęté |
sg m N niepojęty (7). ◊ I niepojętym (1). ◊ V niepojęty (2). ◊ f N niepojęta (3). ◊ G niepojęty (1). ◊ A niepojętą (3). ◊ I niepojętą (1). ◊ n N niepojęt(e) (1). ◊ pl N subst niepojęt(e) (3). ◊ A subst niepojęté (7); -é (4), -(e) (3).
Sł stp brak, Cn s.v. niepojętny, Linde XVII (z Cn) – XVIII w. s.v. pojąć.
niepojęty komu, czemu [= przez kogo, przez co] (3): KochFr 116; On to Wergielt święty [= krew Chrystusa]/ Z ktorego ſkarb wypłynął ludźiom niepoięty. KlonWor 82. Cf »rozumieniu niepojęty«.
W połączeniach szeregowych (4): NiemObr 117; A Bozka Duchá ś. náuká/ máiąc rzeczy bárzo wielkie/ wyſokie/ prawdźiwe y niepoięte/ o ſłowá nie dba SkarKaz 122a, 276b, 417a.
W charakterystycznych połączeniach: niepojęta(-e, -y) godność, mowy, obyczaj, ogień, postępki, rzeczy (2), sądy (3), sława, smaka, sprawy, subtelność, szczęście, tajemnica, wielkość.
»niepojęty rozumem« (1): Obiecałći rádośći niebieſkie/ niepoięte rozumem/ á doſtátkiem/ zacnośćią/ ſpokoynośćią/ y wiecżnośćią zálecone. LatHar 680.
»rozumieniu niepojęty« (1): powiáda rzeczy dźiwne/ nowe/ nieſłycháne/ trudne/ y rozumieniu ludzkiemu niepoięte SkarKaz 417a.
Synonimy: nieogarniony, nieporozumny, niepościgły, niepościgniony, niezrozumiany, trudny.
Cf NIEPOJĘTNY, POJĘTY
TZ