[zaloguj się]
[pdf]

ROZCIEC SIĘ (2) vb pf

o oraz e jasne.

Fleksja
inf rozciec się
praet
sg pl
3 m rozciekł się m pers rozciekli się
n subst rozciekły się

inf rozciec się (1). ◊ [fut 3 sg rozciecze się.] ◊ praet [3 sg m rozciekł się.] ◊ 3 pl m pers rozciekli się (1). [subst rozciekły się.]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. [Rozpłynąć się kroplami, spuścić obfity deszcz: iże niebioſſá roſćiekły ſie [distillaverunt] od oblicża bogá PsKrak 1532 67/9.]
2. Zmienić się w płynącą wodę (1): Dawnowieczni Heroes nie táki żal mieli/ Co od ſmutku wielkiego drudzy poptáſzeli [=zamienili się w ptaki]. [...] Drudzy ſię roſpłynęli w zdroie wiekoćiecżne/ Drudzy ſię też rośćiekli w byſtre nurty rzecżne. KlonŻal B2.
3. Stać się powszechnie znanym, rozejść się jako wieść (1): Dimano, Rozeyć ſie/ Rosciec ſie Mącz 89b.
4. [Roztopić się, roztajać: a Dominica Iudica, kiedy się staw rozciekł, aż do święta ś. Jana Krsciciela jest niedziel 14. LustrRus I 13; a zasię gdy się lód rozciecze, są rybitwi ustawiczni na tych stawiech. LustrRus I 110, I 7.]

Synonimy: 3. rozlecieć się, roznieść się, rozsławić się, rozszerzyć się, roztoczyć się; 4. roztajać, roztajać się, roztopić się, roztopnieć.

Formacje współrdzenne cf CIEC.

Cf ROZCIECZENIE, ROZCIECZONY, ROZCIEKŁY

KW, (LWil)