« Poprzednie hasło: ROZTACZAJĄCY SIĘ | Następne hasło: ROZTAJAĆ SIĘ » |
ROZTAJAĆ (10) vb pf i impf
pf (6), impf (3), pf a. impf (1); pf [w tym: fut (3), praet (2), imp] BierEz, HistAl F3v, LatHar (2), CiekPotr, SkarKaz; impf [zawsze: praes] FalZioł, BielKron (2).
roztajać (8), rozstajać (2); roztajać BierEz, FalZioł, HistAl (2), BielKron (2), CiekPotr, SkarKaz; rozstajać LatHar (2).roſ- (7), roz- (1); rozſ- (2).
o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); pierwsze a jasne.
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | roztajåł |
f | roztajała |
imperativus | |
---|---|
sg | |
3 | niech roztaje |
praes i fut [1 sg roztajåm.] ◊ 3 sg roztaje (6). ◊ 1 pl rozstajem (1). ◊ praet 3 sg m roztajåł (1). f roztajała (1). ◊ imp 3 sg niech roztaje (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
- I. Intransit. Rozmarznąć (rozmarzać)
(9)
- Przen (1)
- 1. O lodzie, śniegu: (s)topnieć
(7)
- Przen (2)
- II. Transit. Rozrzedzać coś zgęstniałego (1)
W połączeniu szeregowym (1): Niech ſię ná táką miłość twoię [moje serce] ſkruſzy/ roſpuśći y roſtáie [możliwa też lekcja: się roztaje]. SkarKaz 161b.
Synonimy: I.1. płynąć, rozciec się, rozciekać się, rozpuszczać się, rozpuścić się, stopnieć, topnieć.
Formacje współrdzenne cf TAJAĆ.
Cf ROZTAJAŁY
ALKa