Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEUMYTY

Następne hasło: NIEUNIOSŁY »

NIEUNIESIONY (2) part praet pass pf

Oba e oraz o jasne.

Fleksja

sg
m	N	nieuniesiony	f	N	nieuniesionå

sg m N nieuniesiony (1). ◊ f N nieuniesionå (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

W funkcji przymiotnika (2)
- 1. Nie dający się poruszyć, unieść; niewzruszony; w przen (1)
- 2. Nie dający się okiełzać, uśmierzyć, powściągnąć; w przen (1)

W funkcji przymiotnika (2):

1. Nie dający się poruszyć, unieść; niewzruszony; w przen (1):

Wyrażenie: »na żadną stronę nieuniesiony« = stały, niezmienny (1): iákoby oná myſl ſtátecżna/ á ná żadną ſtronę nieunieſiona/ á rozumem ná ocel záhárthowána/ thák iákoby ſie y w ſzcżęſciu y w nieſzcżęſciu ná żadną ſtronę nie poſliznęłá/ pięknie ná wſzem ozdobnioná [...] byłá. RejZwierc 22v.

2. Nie dający się okiełzać, uśmierzyć, powściągnąć; w przen (1): A to ieſt poczet znáków/ któré z iednéy ſtrony/ Słoneczny trop/ á z drugiéy duch nieunieśiony Aquilonów zámyka KochPhaen 13.

Synonimy: 2. nieugłaskany, nieuhamowany, nieujeżdżony, nieujęty.

Cf NIEUNIOSŁY, NIEUNOSZONY, UNIESIONY