[zaloguj się]
[pdf]

NIEZMYŚLNY (2) ai

niezmyślny a. niezmyslny (1), niesmyślny a. niesmyslny (1); niezmyślny a. niezmyslny BielŻyw; niesmyślny a. niesmyslny Leop.

e prawdopodobnie jasne (tak w nie-).

Fleksja
sg
m Gniesmyśln(e)go n G
A Aniezmyśln(e)
pl
I m niezmyś1nymi

sg m G niesmyśln(e)go (1). ◊ n A niezmyśln(e) (1). ◊ [pl I m niezmyś1nymi.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Bezmyślny, głupi (2): Slęć ieſzcże więcey też bicż ku karaniu ciebie iako dziecię nie zmyſlne. BielŻyw 151; [Cżemu Páweł święty Gáláty vcżnie ſwoie/ niezmyślnymi [...] miánował WujPosN 1584 II 122 (Linde)].
a. W funkcji rzeczownika; insensatus Vulg (1): a náuká nieſmyſlnego ſą niewymowne słowá. Leop Eccli 21/21.

Synonimy: bezrozumny, głupi, niemądry, nieroztropny, nierozumny.

Cf ZMYŚLNY

AK