« Poprzednie hasło: OBACZNOŚĆ | Następne hasło: OBACZON » |
OBACZNY (5) ai
o oraz a jasne
[sup obaczni(e)jszy.]
sg | ||
---|---|---|
m | N | obaczny |
G | obaczn(e)go | |
I | obacznym, obaczni(e)jsz(e)m |
sg m N obaczny (2). ◊ G obaczn(e)go (3). ◊ [I obacznym, obaczni(e)jsz(e)m.]
[obaczny na co: ieſli ſądźiſz/ ſądź alie pamiętai ſądźić ſluſznié/ i nieleda czego ani niepewnie anibyć obácznieiſzem na cudze maluczkie wyſtępy niſz na twoię [!] wielkie MurzNT 27v (Linde).]
[obaczny w czym (1): A zwłaſzcżá w tym maſz być obácżnym/ aby w tákowe ogrodzenie żadnego ſzcżepia dobrego nie ſadźił Cresc 1571 22 (Linde).] Cf »w mowie obaczny«.
W połączeniu szeregowym (1): Broda długa á koncżata zna. cżłowieka mądrego, dowćipnego, chytrego j na wſzitkie ſtrony obacżnego z rozumem obrotnym GlabGad O6.
»w mowie obaczny« (1): Widziałem ia ſyná Iſái Bethleemczyká/ kthory dobrze gra ná Hárfie/ á ieſt ktemu mąż duży y waleczny/ á w mowie obáczny [prudentem in verbis] y piękny Leop 1.Reg 16/18.
Synonimy: ostrożny, rozmyślny, rozsądny, roztropny.
Cf NIEOBACZNY
DDJ