[zaloguj się]

OBIEĆ (2) sb f

obieć (1), obiać (1) BielKron (1:1).

Tekst nie oznacza ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w obiata).

Fleksja
sg pl
G obiaci
D obieci

sg D obieci.pl G obiaci (1).

stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Ofiara składana Bogu (2):
Wyrażenia: »ołtarz obiaci« (1): BielKron 37v cf »zapalne obiaci«.

»zapalne obiaci« (1): [Mojżesz] wylał oſtátek krwie pod fundament ołtarza/ á tłuſtość wnętrzną ſpalił ná ołtarzu zapálnych obiáći [adolevit super altare Vulg Lev 8/16] BielKron 37v.

Szereg: »obieć albo ofiara« (1): Vcżynicie też ołtarz obieći álbo ofiárom z deſzcżek z drzewá Setim [Facies et altare de lignis setim Vulg Ex 27/1] BielKron 33.

Synonimy: dar, obietnica, ofiara.

Cf [OBIAT], OBIATA

AS