Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: (OBIEGACZ)

Następne hasło: OBIEGAJĄCY »

OBIEGAĆ (6) vb impf

o oraz e jasne.

Fleksja

indicativus
praes
	sg
1	obiegåm
3	obiegå

praes 1 sg obiegåm (3). ◊ 3 sg obiegå (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

1. Poruszając się okrążać coś (3)
2. Opływać, oblewać, otaczać (2)
3. Być otoczonym (1)

1. Poruszając się okrążać coś; circumcurrere, circumcursare, circumversari Calep (3): Circuncurso – Obiezdząm, czeſto obiegąm. Calep 197a, 197a, 200a.

2. Opływać, oblewać, otaczać; circumfundere Mącz (2): Terra mari Atlantico circumfusa, Morze wſziſtkę ziemię w koło krąży/ obyega Mącz 139d, 209c.

3. Być otoczonym [czym] (1):

Zwrot: »wkoło obiegać« (1): Circumfunditur mari, W koło obiega morzem. Mącz 139d.

Synonimy: 1. okrążać, otaczać, 2. opływać.

Formacje współrdzenne cf BIEŻEĆ.

Cf OBBIEGAĆ, OBIEGAJĄCY, [OBIEGANIE]