[zaloguj się]
[pdf]

[ROZGORZYĆ vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz gorzeć).

Fleksja
inf rozgorzyć
praet
pl
3 m pers rozgorzyli

inf rozgorzyć. ◊ praet 3 pl m pers rozgorzyli.

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Rozzłościć, rozgniewać: rozgnyevacz, rozdraznycz, rozgorzicz, porushicz exacerbo ReuchlinBartBydg O5v, O7.
W przen [co] : Y dráźnili ij ku wodam przećiwieńſtwá y nágábán ieſt Moizeſz prze nie [przez Żydów]/ iże rozgorzili duchá iego [quia exacerbaverunt spiritum eius]. PsKrak 1532 105/32[33] [przekład tego samego tekstu Glosy III 102/121]; Quia exacerbaverunt (roſgorzyly) eloquia dei Glosy III 102/124, 102/121.

Synonimy: rozdraźnić, rozgniewać, rozjątrzyć, rozkwilić, rozrzewnić.

Formacje współrdzenne cf GORAĆ (Errata).]

MN