[zaloguj się]
[pdf]

ROZRZEWNIĆ (7) vb pf

o oraz e jasne.

Fleksja
inf rozrzewnić
praet
sg
3 m rozrzewnił
f rozrzewniła
imperativus
sg
2 rozrzewni
conditionalis
sg
3 f by rozrzewniła

inf rozrzewnić (4). ◊ fut 3 sg rozrzewni (1). ◊ praet 3 sg m rozrzewnił (1). f rozrzewniła (1). ◊ [imp 2 sg rozrzewni. ◊ con 3 sg f by rozrzewniła.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Pobudzić emocjonalnie, naruszyć czyjś psychiczny spokój i równowagę (7):
a. Doprowadzić do łez; wzruszyć, roztkliwić; ciere gemitus et lachrymas, lachrymas elicere a. excutere Mącz [w tym: kogo, co (3)] (6): Ciere gemitus et lachrymas, Rozrzewnić. Mącz 53a, 181c, 182a, 339b; [To rzekſzy prawda żeby was rozrzewniła [mówiąca zmarła]? GrochTrenopis [A5], [B]].
Zwrot: »rozrzewnić serce« [szyk zmienny] (3): Matuchna iego milá gdy to [podziękowania od Syna] ſlyſſala/ ſerce ſwé tak barzo rozrzewnila/ ijż na iego ſwięté pierſi padla OpecŻyw 173, 160v; [O yakoz thv wyele czyęſzkych polyczkow wzyąl naſz myly pan zaſzlowo prawdzywe [...] Szluchay thego duſzo wyer⟨na⟩ a rozrzewny ſzercze thwoye lvthvyącz pana ⟨thwego⟩ RozmyślDomin 39].
b. Rozdrażnić, rozgniewać [kogo] (1): [rozrzewnycz, gorzko czynycz amarico, i⟨d est⟩ amarum facere, fatigare ReuchlinBartBydg M3.]

rozrzewnić czym (1): Iakoſz á zaſz iuſz tam zle niebelo Ozbigniewie Oſolinſkiem/ gdi tak ſmiele Krola gniewliwego ſwa mowa roſrzewnil PaprUp K4.

[rozrzewnić przez kogo [= kim]: Rozrzewnili go [Boga swego; Zelare fecerunt eum] przes cudze (Bogi) obrzydłośćiámi rozdraznili go BudBib Deut 32/16. ]

Synonimy: a. rozkwilić; b. rozdraźnić, rozgniewać, rozgorzyć, rozjątrzyć, rozkwilić.

Formacje współrdzenne cf RZEWNIĆ.

Cf ROZRZEWNIONY

ZCh