[zaloguj się]
[pdf]

ODWETOWANIE (3) sb n

Oba o oraz pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w odwetować); a jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N odwetowanié
G odwetowaniå
A odwetowani(e)

sg N odwetowanié (1). ◊ G odwetowaniå (1). ◊ A odwetowani(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. odwetować.

Odwzajemnienie, oddanie wet za wet; pomsta; retributio PolAnt; talio Calep (3): Niech będzie ſtoł ich przed nimi miáſto śidłá/ y miáſto oſtępu/ y záwády/ y na odwetowánie. BudNT Rom 11/9; Calep 1045b.

odwetowanie czego (1): ModrzBaz 104v cf Szereg.

Szereg: »pomszczenie abo odwetowanie« (1): Ale woyná ma być podnoſzoná dla pomſzcżenia ábo odwetowánia krzywd [ad vindicandas iniurias] ModrzBaz 104v.

Synonimy: nagroda, nagrodzenie, oddarowanie, oddziałanie, oddzielenie, odpłata, odsługa, odsłużenie.

Cf ODWETOWAĆ

ZZa