[zaloguj się]
[pdf]

ODWETOWAĆ (5) vb pf i impf

pf (4), impf (1) [praes] Mącz 289b.

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
inf odwetować

inf odwetować (2). ◊ praes i fut 1 sg odwetuję (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) ‒ XVIII w.

Odwzajemni(a)ć się, odda(wa)ć wet za wet; (po)mścić się; par pari referre, rependere (vices) Mącz, Cn; reddere vicissitudinem, retribuere Vulg; aequiparare talionem, reddere paria a. vicem, referre par a. paria, remetiri, retaliare, talioni parem facere talionem Cn (5): Mnie pomſtá/ á ia odwetuię. Leop Hebr 10/30; Rependo, Oddáyę/ odwetuyę. Mącz 289b, 124b, 276d; [Odwetuię/ Pan pari refero, gratiam refero, retalio, hostio, rependo, recompenso. Volck Ooo3].
W przen (1):
Zwrot: »odwetować [komu] na głowę [jego]« (1): A ieſli ſie wy nádemną pomſćićie/ bárzo rychło odwetuię wam ná głowę wáſſę [reddam vicissitudinem vobis super caput vestrum]. Leop Ioel 3/4.

Synonimy: nagradzać, nagrodzić, odczyniać, odczynić, oddać, oddarować, oddawać, oddziałać, oddziaławać, oddziałować, oddziaływać; oddzielać, odgeltować, odpłacać, odpłacać się, odpłacić, odpłacić się, odpłacować, odpłatować, odpowiedzieć, odsłużyć.

Formacje współrdzenne cf WETOWAĆ.

Cf ODWETOWANIE, [ODWETOWANY]

ZZa