[zaloguj się]
[pdf]

OHYDZENIE (14) sb n

ohydzenie (13), ohidzenie (1) SkarJedn.

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w ohyda).

Fleksja
sg
N ohydzeni(e)
G ohidzeniå
D ohydzeniu
A ohydzeni(e)

sg N ohydzeni(e) (4). ◊ G ohidzeniå (1). ◊ D ohydzeniu (1). ◊ A ohydzeni(e) (8).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. ohydzić.

I. Rzeczownik od „ohydzić”; wzbudzenie niechęci, odrazy (5): Co widząc Szátan nieprzyiaćiel národu ludzkiego/ ze wſzech ſtron ſtárał ſie/ áby hydźił tę prawdę Bożą. A ieſli cżym to ohydzenie cżyni/ tedy temi Sektámi á Kácerſtwy WujJudConf 4v.

ohydzenie czego (3): A co ſie tknie inſzych [...] niezgod [w Piśmie Św.]/ tedy te naydźieſz od iednego nieobrzezánego nowego pogánożydowiná á wielkiego odmieńcá zebráne/ ku ohydzeniu náſzego nowego Teſtámentu CzechRozm 147v; WujNT 31; Ná ktorego grzechu ohydzenie wiele rzeczy mamy w piśmie ś. SkarKaz 314b.

a. Oszkalowanie [czyje] (1): podáć mi Ruſkie kśiąſki racżył/ ná kośćioł S. Rzymſki piſane: w ktorych nas z ohidzenia Grekow/ Heretykámi y [...] bluznierſtwo ná Duchá S: mowiącemi zowią SkarJedn A4.
II. Rzeczownik od „ohydzić się”; uczucie niechęci, odrazy; macula PolAnt; odium Modrz (6): Ten [...] kthory ſztrofuie złośnika/ odnośi ohydzenie. BibRadz Prov 9/7.

ohydzenie u kogo (2): [szlacheckiego stanu ludzie] niebáwią ſię ſproſnemi rzemiosły/ áni też zyſkow tákich ſzukáią/ ktoreby v ludźi ohydzenie przynośić mogły. ModrzBaz 40v. Cf Zwrot.

Zwrot: »w ohydzenie przywieść (a. przywodzić), przyść« [w tym: do kogo (1), w kogo (1)] [szyk zmienny] (3:1): Y to też zágádánie nie ieſt z Bogá/ ále rádſzey z onego/ z ktorego zazdrośći grzech przyſzedł ná świát/ gdyż ná to ieſt. náſádzone/ áby IEzus Chriſtus ſyn Boży przyſzedł w ohydzenie CzechRozm [174]v, A6; ktorzy [katolicy] ták znieważyli ſłowo Boże/ że nie tylko ſámi wiáry mu nie dáią/ áni ná nim ſámym przeſtawáć chcą: ále ie y do inſzych w ohydzenie/ áż do porzucenia iego przywodzą CzechEp 137, 131.
III. Coś wzbudzającego odrazę (3): Toć [tj. świeca] ieſt ono ohydzenie przed Bogiem/ ná mieyſcu Swiętym ſtoiące/ o ktorym Dániel ſwięty nápiſał KrowObr 88v, 16.

ohydzenie czego (1): Tá ná tzele má nápiſáne imię/ Táiemnicá/ Babilon wielka mátká nietzyſtośći/ y ohydzenie ziemie KrowObr 234.

Cf OHYDA, OHYDZIĆ, OHYDZIĆ SIĘ, OHYZDA

MP, (ZCh)