[zaloguj się]
[pdf]

ROZLICZAĆ (6) vb impf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf rozliczać
indicativus
praes
sg
1 rozliczåm
3 rozliczå
praet
sg pl
1 m -m rozliczåł m pers
3 m m pers rozliczali
imperativus
pl
3 niechåj rozliczają

[inf rozliczać.] ◊ praes 1 sg rozliczåm (1). ◊ 3 sg rozliczå (1). ◊ praet 1 sg m -m rozliczåł (1). ◊ 3 pl m pers rozliczali (1). ◊ imp 3 pl niechåj rozliczają (1). ◊ part praes act rozliczając (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozliczyć.

1. Liczyć, rachować, ustalać ilość; digerere in numerum, distribuere in numeros Cn (3):
Przen [co] (2): Przetoteż rzecżon ieſt [kogut] poſeł dniow kthory godziny noczy rozlicża/ á głos napominaiączy wypuſzcża FalZioł IV 18d [idem] [SienHerb [2903] (Linde s.v. rozliczyć)].
Zwrot: bibl. »rozliczać kości« (1): Zdziurkowali ręcze moie j nogi moie rozlicżali wſzytki koſci moie [Dinumeraverunt omnia ossa mea Vulg Ps 21/18]. TarDuch A3v.
a. [Przedstawiać jakąś sprawę, podając związane z nią liczby [o czym]: Fortunat [...] iął goſpodarza pytáć/ wieleby tych pieniędzy było ktore poginęły [...] A gdy Lypolit y ſłudzy o ſwey zgubie ięli rozlicżáć/ rzekł Fortunat przećiw temu: O pieniądzeć mnie tu nie idźie HistFort E7.]
b. Liczyć to, co ma być dane (1): Dinumero, Rozliczam/ rządnie roſpráwiam/ álbo roſsádzam. Mącz 253c.
2. [Wymieniać, wyliczać [co in aliqua re]: Braſeuolus in lib. de herba Vetonica, rozlicza rozmaité Wetoniki [tj. bukwice] UrzędowHerb 52b.]
3. Badać, rozważać, oceniać [co] (3): LubPs hh6; Niechay oni [mądrzy] świát głową ſwoią przéwracáią/ Y wyſokiégo niebá biegi rozliczáią PudłFr [3].
a. Wyjaśniać [komu o czym] (1): Azaſz tego nie powiedał Pan Dánielowi/ rozlicżáiąc mu ony cżáſy á ony hebdomády o dokońcżeniu ſwiátá/ o zyáwieniu Kriſtuſá RejPos 259v.

Synonimy: 1. rachować; 3. rozmyślać, roztrząsać, sperować; a. objaśniać, tłumaczyć, wykładać.

Formacje współrdzenne cf LICZYĆ.

Cf [ROZLICZAJĘCY]

SBu