« Poprzednie hasło: (ROZTRZĄSACZ) | Następne hasło: [ROZTRZĄSAN] » |
ROZTRZĄSAĆ (19) vb impf
roztrząsać (18), rozstrząsać (1); roztrząsać : rozstrząsać LatHar (1:1).
roſ- (13), roz- (5).
W inf -trząs- (3), [-trzęs-]; w pozostałych formach -trząs-.
o oraz a jasne.
inf | roztrząsać, roztrzęsać | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | pl | |||
1 | roztrząsåm | |||
3 | roztrząså | roztrząsają |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | roztrząsåł | m pers | roztrząsali |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | roztrząsać będzie |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | roztrząsåj |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | by roztrząsała |
inf roztrząsać (2), [roztrzęsać ]. ◊ praes 1 sg roztrząsåm (1). ◊ 3 sg roztrząså (4). ◊ 3 pl roztrząsają (5). ◊ praet [3 sg m roztrząsåł.] ◊ 3 pl m pers roztrząsali (1). ◊ fut 3 sg m roztrząsać będzie (1). ◊ imp 2 sg roztrząsåj (2). ◊ [con 3 sg f by roztrząsała.] ◊ pass inf roztrząsać się (1). ◊ part praes act roztrząsając (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII (z Cn) – XVIII w. s.v. roztrząsnąć.
- 1. Rozprowadzać drobne rzeczy względnie równomiernie w jakimś środowisku, rozrzucać, rozpraszać
(8)
- a. Po powierzchni: rozsypywać
(4)
- Przen: Wyrzucać, marnować (1)
- α. O statkach na wodzie (1)
- b. W przestrzeni trójwymiarowej
(3)
- α. W powietrzu: rozwiewać
(2)
- Przen (1)
- α. W powietrzu: rozwiewać
(2)
- a. Po powierzchni: rozsypywać
(4)
- 2. Wytrząsać, rozrzucać; grzebać w czymś, przeszukiwać, rewidować (2)
- 3. [Rozpowiadać, rozgłaszać; plotkować]
- 4. Zastanawiać się, przemyśliwać, analizować (9)
roztrząsać na czym (2): Y ty nedzne Siennicczki [!] co śiáno przedáią/ Widźim iáko ná łáwce śiáno roſtrząſáią. BielSat B4v [idem] BielRozm 15.
[roztrząsać po czym: Tenże więc proch roſtrząſáią wſzędy po roley zoráney Cresc 1571 160, 83.]
roztrząsać w czym (1): Albo weźmi málon doźrzáły/ á vczyń dźiurę w nim/ włóż weń cukru niemáło/ á roſtrząſay go w nim áż ſye roſpłynie SienLek 139v.
W porównaniu (1): On [Bóg] dáie śnieg iák báwełnę práwie w właſney białośći/ A mgłę iák popioł roſtrząſa tu w ciemney obfitośći. LubPs ff3.
roztrząsać co [= miejsce schowania] (1): Ták łowni ſą Celnicy teraz y z ſwoiemi Ogárámi żydkámi, że nam ſkrzynie náſze Roſtrząſáią, ſzperáią, woły zábieráią, Ná rzekách wolnych ſzkuty, komiegi, hámuią. CiekPotr 60.
roztrząsać kogo [= czyjeś odzienie] (1): A gdy przynioſł pełne zánádrá płoćić/ laſkowych y wodnych orzechow/ á kacżorá álbo gołębiá ábo wiewiorkę zá páſem/ to go z oney koſzule s płoſkonek roſtrząſáli roſpaſawſzy/ áno wſzytkiego dobrego doſyć. RejZwierc 274.
[roztrząsać o czym: Leop 3.Reg 4/39 (Linde s.v. roztrząsnąć) cf »roztrząsać mądrze«.]
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): CzechEp 32; [Tu rozſtrząſa to/ iż z cudzéy ſzkody ludźióm pożytek rośćie SenekaGórn 28].
W połączeniu szeregowym (1): Bo mowiąc/ roſtrżąſáiąc/ wyłuſczáiąc/ prawdá ſię naydźie/ iáko w krżemień bijąc/ ogień wychodźi GórnRozm F4.
[»roztrząsać mądrze«: Mowił teſz Sálomon trzy tyſiące przypowieśći [...]. Roſtrząſał też mądrze [disseruit] o przyrodzeniu bydląth/ ptakow/ robáctwá/ y Ryb. Leop 3.Reg 4/39 (Linde s.v. roztrząsnąć).]
»pilnie roztrząsać« (1): Káżdą z oſobná okolicżność pilnie roſtrząſáią [excutiuntur]/ mieyſce/ cżás/ oſobę/ y inſze tym podobne rzecży. ModrzBaz 86.
»sobie roztrząsać« (1): GliczKsiąż K4v cf »rozbierać a roztrząsać«.
»[w czym] sumnienie swe rozstrząsać« = robić rachunek sumienia (1): dobrze mieć oko na to/ w cżym nawięcey ſumnienie ſwe rozſtrząſáć/ y z cżego nacżęśćiey ſię P. Bogu przed Kápłanem winnym dáwáć ma. LatHar 133.
»rozbierać a roztrząsać« (1): Ten ſkład á przyſtoſowánya wyrozumyenye/ s thych ſlow rozumyeć á poyąć káżdy może/ gdy yedno ye ſobye rozbyeráć á roſtrząſáć będzye. GliczKsiąż K4v.
Synonimy: 1. rozmiatać, rozpraszać, rozsiewać, rozsypować; 3. rozgłaszać, rozkrzewiać, roznaszać, roznosić, rozsiewać, rozsławiać, rozszerzać; 4. rozbaczać, rozbaczać się, rozbierać, rozejmować, rozeznawać, rozmyślać, rozmyślać się, rozprawować się, rozważać.
Formacje współrdzenne cf TRZĄŚĆ.
RS