« Poprzednie hasło: OSIĘGNION | Następne hasło: OSIĘKAĆ » |
OSIĘGNIONY (22) part praet pass pf
osięgniony (22), [osiągniony].
osięgniony (19), osięgnion (3).
Oba o jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | osięgniony | f | N | osięgnionå | n | N | osięgnion(e) |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | osięgnieni |
subst | osięgnion(e) |
sg m N osięgniony (4). ◊ f N osięgnionå (6). ◊ n N (attrib) osięgnion(e) (2), (praed) osięgniono (3). ◊ N pl m pers osięgnieni (1). subst osięgnion(e) (6).
Składnia dopełnienia sprawcy: osięgniony od kogo (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
- 1. Wzięty w posiadanie, nabyty, zdobyty
(10)
- a. Dostany (1)
- 2. Objęty, ogarnięty
(12)
- a. Wyrażony (5)
- 3. [Prawdopodobnie: Ciągniony]
osięgniony z czego [= przez co] (1): Partae opes non casu, sed ingenio, Oſięgnione bogáctwá nie, z tráfunku álbo fortuny ále z dofćipu y z pilnośćy. Mącz 278c.
osięgniony czym (2): Ea demum est gloria quam virtus meretur, Tá yeſt/ práwa ſamá cnotá/ która cnotliwym záchowániem bywa oſięgniona. Mącz 81c, 510d.
osięgniony czym (4): Quo uno maleficio scelera omnia complexa esse videantur, Którym yednym wyſtępem wſziſtki ſie ynſze niecnoty widzą być oſięgnione y pámiętáne. Mącz 304a, 392c. Cf Wyrażenie.
osięgnion(y) czym (3): Prosa, Rzecz á mowá która nie rimem/ to yeſt nie wierſzámi oſięgniona yeſt. Mącz 327a, 118d. Cf Wyrażenie.
Synonimy: 1. nabyty, zdobyty; a. dostany, otrzymany 2. objęty, ogarniony, otoczony; a. wyrażony.
Cf NIEOSIĄGNIONY, OSIĘGNĄĆ, OSIĘŻONY
MMk