« Poprzednie hasło: OSIĘGŁY | Następne hasło: OSIĘGNIENIE » |
OSIĘGNĄĆ (142) vb pf
osięgnąć (141), osiągnąć (1); osięgnąć : osiągnąć WróbŻołt (2:1).
o jasne.
inf | osięgnąć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m osięgnął | m pers | |
2 | m | -ś osięgnął | m pers | |
3 | m | osięgnął, osięgnął jest | m pers | osięgnęli |
f | osięgnęła | m an | ||
n | osięgnęło | subst |
imperativus | |
---|---|
pl | |
2 | osięgnicie |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | bychmy osięgnęli | |
f | bym osięgnęła | m an | ||
2 | m | byś osięgnął | m pers | byście osięgnęli |
3 | m | by osięgnął | m pers | |
f | by osięgnęła | m an |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
osięgniono | ||||||
participia | ||||||
part praet act | osięgnąwszy |
inf osięgnąć (80). ◊ fut 2 sg osięgniesz (12). ◊ 3 sg osięgnie (4). ◊ 2 pl osięgniecie (3). ◊ 3 pl osięgną (4). ◊ praet 1 sg m -m osięgnął (1). ◊ 2 sg m -ś osięgnął (2). ◊ 3 sg m osięgnął (12), osięgnął jest (1) BierEz. f osięgnęła (1). n osięgnęło (1). ◊ 3 pl m pers osięgnęli (6). ◊ imp 2 pl osięgnicie (3). ◊ con 1 sg f bym osięgnęła (1). ◊ 2 sg m byś osięgnął (2). ◊ 3 sg m by osięgnął (2). [f by osięgnęła.] ◊ 1 pl m pers bychmy osięgnęli (2). ◊ 2 pl m pers byście osięgnęli (1). ◊ impers osięgniono (1). ◊ part praet act osięgnąwszy (3).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.
osiągnąć z czego (3): Ex consulatu Asiae magnam gloriam reportaverat, Z práwowánia á ſtároſtwá Aſieyskiego wielką chwałę oſięgnął. Mącz 314a, 295b; RejZwierc 141.
osięgnąć komu [sobie] (2): ſwym poſagiem oſięgnąl mię ſobie OpecŻyw 3v; RejPos 273v.
osięgnąć przez co (1): Ktorego [Chrystusa] gdy przez ſwą nieomylną wiárę oſięgnieſz/ iużeś wſzytko poſiadł RejPos 146v.
osięgnąć w co (1): áby [czart] gi przywiodſzy ku grzechowi/ omierźił go Pánu Bogu iego/ á oſięgnął go w thowárzyſtwo ſwoie RejPos 49v.
osięgnąć czym (5): OpecŻyw 3v; Nec enim in gladio ſuo poſſederunt terram [...]. Abowiem nie miecżem ſwoim osięgnęli onę źiemię WróbŻołt 43/4; Mącz 315d, 330b, 482d.
osięgnąć za czym (2): Consequi aliquid summa diligentia, Zá wielką pilnośćią co oſięgnąć. Mącz 385b, 445b.
osięgnąć w czym (1): Assequi impunitatem, Ośięgnąć prziyaźń w karániu. Mącz 331d.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Assequutus est quod sperabat, Oſięgnął czego ſie nádźiewał. Mącz 385a.
W przeciwstawieniu: »stracić ... osięgnąć« (1): A wżdy tho nic złośćiwemu y ono roſkoſzne ſtráćić/ y tho wiecżnie przeklętne oſięgnąć. RejAp 180v.
W charakterystycznych połączeniach: osięgnąć bogatą korzyść, (wszystki) chwałę(-y) (5), chwałę i cześć, dobrodziejstwo, dostojność i urząd dosyć sławy i chwały, krolestwo (boże) (8), księstwo, łaskę (2), obiecane rzeczy, państwo, pokoj, pożądaną rzecz, pożądanie, swoje przedsięwzięcie, przodek, przyjaźń, Rzeczpospolitą, sławę, wolność, wszytko (2), ziemię (2), swą żądliwość, żądzę; osięgnąć mieczem, pracą, szturmem, za wielką pilnością (2), wojennym obyczajem.
»osięgnąć, dostać« (1): Adeptus est quod desideravit, Oſięgnął/ Doſtał tego co pożądał. Mącz 83a.
»osięgnąć i nabyć« (1): Bo iuż oni y ſławy y chwały doſyć ſobie oſięgnęli y nábyli ná zyemi RejPos 273v.
»naleźć, osięgnąć« (1): Gratiam invenire, Láskę náleść/ ośięgąć. Mącz 482d.
»posieść, osięgnąć« (1): Bonam partem bonorum possedit, Więtſzą część ymienia poſiadł/ oſięgnął. Mącz 380b.
»poścignąć albo osięgnąć« (1): Nunquam poi indipiscet postea, Iuſz tego więcey niepośćigne [!] álbo nie oſięgnie. Mącz 168d.
»osięgnąć albo przyść [ku czemu]« (1): Gratiam veterem reconciliare Oſięgnąć [!]/ álbo prziść ku pierwſzey łáſce. Mącz 62d.
osięgnąć od kogo (3): tuś ſie iuż tego náſluchał/ y w iákiey wadze będzyeſz v Páná ſwego/ y iákie błogoſláwieńſtwá oſięgnieſz od niego RejPos 319v, 42v, 83.
osięgnąć od czego (1): A viris virtus nomen est mutata, Cnotá od męſtwá ymię oſięgnęłá. Mącz 239c.
osięgnąć u kogo (1): Cżemu nie ſluchaſz [...]: Iż miłoſierni ſą błogoſiáwieni/ á miłoſierdzie záś oſięgną v Bogá Oycá ſwego? RejPos 164v.
osięgnąć z kogo [= od kogo] (1): GliczKsiąż L4 cf »osięgnąć i wyczerpnąć«.
osięgnąć z czego (3): Wſiytko przełożone dobro oſięgnął zdobrodzieyſtwá twego RejPs 30; RejPos 347; RejZwierc 139.
osięgnąć komu [sobie] (2); RejPos 89; ábym przez ſwoię ćiérpliwość ośięgnęłá ſobie ónę koronę w wiecznéy chwale twoiéy. SiebRozmyśl I3v.
osięgnąć prze(z) co (5): iżebych mogł moię grzechy opłakać/ Laſkę y też odpuſzcżenie przez twe miłoſierdzie oſięgnąć. TarDuch E4; RejPos 89, 146v; Ale ty święty królu/ który przez ſwé cnoty/ Y prze męztwoś ośięgnął w niebie ſtolec złoty KochFrag 41; SiebRozmyśl I3v; [SądParysa B].
osięgnąć za co (3): pátrzáiąc też ná wiecżną rádość á zapłátę ſwoię/ ktorą wiecżnie oſięgnąć maſz zá tey kęs nędzney wiáry twoiey RejPos 30, A4v; RejZwierc 139.
osięgnąć czym (1): Athák y do inſzych cnot sſtąpiwſzy ktoremibychmy mieli oſięgnąć błogoſłáwieńſtſwo [!] Páńſkie/ vkáżyſz mi wieleli ich znaydzieſz miedzy zebrániem náſzym? RejZwierc 190.
W charakterystycznych połączeniach: osięgnąć błogosławieństwo(-a) (10), dobro, dobrodziejstwa, dobrowolne dopuszczenie, klenot, łaskę, miłosierdzie (3), obietnice, odpuszczenie (3), pomoc, prawo a sprawiedliwość, przymierze, ratunek a wspomożenie, skarby a klenoty, wszt(s)tko (2), zapłatę (i pociechę) (3), żywot (bez końa) wieczny (4); osięgnąć przez miłosierdzie; osięgnąć za kęs wiary, za małą trudnością.
»osięgnąć i wyczerpnąć« (1): do tákyego náucżycyelá w náukę [...] ma ſie poddáć/ s ktorego by wſiytko to/ zá máłą trudnoſcyą oſięgnąć y wycżerpnąć mogł. GliczKsiąż L4.
osięgnąć co (12): OpecŻyw 130v; Caligat ad eas res animus, Vmysł tego nie może oſyęgnąć. Mącz 31d, 193b, 259b, 288d, 303d, 304a [2 r.], 372c, 385c. Cf osięgnąć co w czym.
osięgnąć co w czym (2): Consecrare aliquem omni genere monimentorum, Cziyę pamiątkę wyſoko w piśmie y w Hiſtoriách vgruntowáć/ oſięgnąć. Mącz 363c, 421b.
W charakterystycznych połączeniach: osięgnąć dzieje, mniemanie, stare historyje, summę, wszystko; osięgnąć liczbą, rymem, wierszami.
»pamięcią osięgnąć« (3): Mandare memoriae, Ná pámięć wźiąć/ Pámięcią oſięgnąć/ Náuczić ſie. Mącz 206b, 215b, 318a.
»pismem osięgnąć« (4): Memoriam rerum breviter complecti libro aliquo, Popiſáć piſmem oſięgnąć dzieye przeſzłych rzeczy. Mącz 304a, 215b, 375c, 385c.
»rozumem osięgnąć« = animo complecti a. comprehendere Mącz (4): bo pytál Pilát tego/ cżego by niemogl rozumem oſięgnątz OpecŻyw 130v; Vix statuere apud animum meum possum utrum peior ipsa res an peiore exemplo agatur, Nie mogę rozeznáć/ oſzácowáć/ oſędźić/ álbo nie mogę ſie z tego wypráwić/ rozumem ſwym oſięgnąć yeſli etc. Mącz 412b, 304a, 318a.
»(krotkiemi) słowy, jednym słowem osięgnąć« = breviter colligere a. comprehendere; verbis colligere a. comprehendere a. consequi a. depingere Mącz [szyk zmienny] (8:2): Compendium libri facere, Vkrócić/ Vmnieyſzić/ Summę krotkiemi słowy oſięgnąć. Mącz 288d; Uno verbo complecti omnia, Iednym słowem wſziſtko oſięgnąć. Mącz 304a, 187c, 193b, 300b, 318a [3 r.], 385a.
»osięgnąć a wyrozumieć« (1): Amplecti aliquid, Oſięgnąć á wyrozumieć co. Mącz 303d.
Synonimy: 1. posieść, zająć; a. dostać, otrzymać; 2. dojść; 3. objąć, ogarnąć, pomieścić, zamknąć.
Formacje współrdzenne cf SIĘGAĆ.
Cf OSIĘGNIENIE
MMk