[zaloguj się]
[pdf]

[OŻADZIĆ vb pf

Fleksja

inf ożadzić.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Uczynić przykrym, obrzydzić [kogo, co komu]: Chceſzli też komu wino ożádzić/ áby go niepijał/ vtoṕ w winie Węgorzá trzech álbo cżterech/ á gdy pomrą/ wyymi węgorze/ á wino przecedź/ dayże ie pić opiłemu/ od tich miaſt mu omierźnie/ á będźie mu iuż każde przykre/ ták że go pić niebędźie chćiał/ chyba záprzezdźięk SienHerb 501b (Linde); káżdy ſie będźie złych y nieprzyſtoynych ſpraw wiárował/ y tego wſzytkiégo/ coby go mogło pánu ożádźić. CerGór 122.
2. Oszpecić [co czym]: [kruk] Iął ſię z wielką pilnośćią w gniewie ſwym podnośić/ Iákoby mogł Labęćiá rychło oſzkárádzić/ A onę iego białość czarnośćią ożádźić. PaprKoło N2v (Linde).

Synonimy: 1. ohydzić, obhydzić, omierzić, obmierzić; 2. oszkaradzić, oszpecić.

Formacje współrdzenne cf ŻADZIĆ SIĘ.

Cf [OŻADZENIE]]

AW