[zaloguj się]
[pdf]

PIJAK (6) sb m

a pochylone.

Fleksja
sg pl
N pijåk pijåcy
D pijåk(o)m
A pijåka
I pijåkiem

sg N pijåk (2). ◊ sg A pijåka (1). ◊ I pijåkiem (1). ◊ pl N pijåcy (1). ◊ D pijåk(o)m (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. pijanica, Linde XVII – XVIII w.

Mężczyzna, który pije nałogowo napoje alkoholowe; potor Calep, Cn; multibibus Calep; bibo, merobibus, potator, vinarius, vinosus Cn (6): [czerwony nos ukazuje] wybornego pijaka, [...] bowiem taki bywa zawſze pragnąci dla gorączoſci wątroby GlabGad N8v; kiedy zaś będźie człowiek otworzyſty rć. hnet i pijakiem rć przéchrczą choc téſz na deń niebędźie nic miernieiſzégo MurzNT 51; RejFig Ee3v; Calep [678]a, 828b.

W połączeniu szeregowym (1): áni niecziſcy ludzie/ any Balwophalczy/ any czudzołoſzniczi/ any pſotliwy/ any złodzieye/ any łakomy/ any pyaczy/ any drapyeſczy [neque molles, neque masculorum concubitores, neque fures, neque avari, neque ebriosi, neque maledici, neque rapaces Vulg 1.Cor 6/10] kroleſtwa Bożego poſiędą/ yeſly ſię nieuſnaią SeklKat L3v.

[Szereg: »człowiek obiecy i pijak (wina)«: przyſzedł ſyn człowieczy iedząc i pjiąc/ alić mowią wei człowiek obiécy i pjiak wina [Ecce homo edax (marg) vorax (–) et vinipotator] (marg) Ktory śię w iedzeniu kochá i wino pjia (–) MurzNT Matth 11/19 [idem] Luc 7/34.]

Synonimy: opilca, opilec, opiły, opojca.

Cf PIJANICA, PIJANY

ES