[zaloguj się]
[pdf]

PLAPAĆ (2) vb impf

plapać (1), płapać (1); plapać Calep; płapać Calag.

Oba a jasne.

Fleksja
inf płapać

inf płapać (1). ◊ part praes act plapiąc (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.: paplać, plaplać.

Dużo mówić, gadać, pleść (2): Plappern. Płápáć. Swiegotać. Klećić. Garrire, gannire. Calag 377a; Loquaciter – Pliapiącz, Calep 613a.

Synonimy: bajać, blegotać, klecić, klekotać, klektać, pleść, szczebiotać, świegotać.

Cf PLAPANIE

MN