« Poprzednie hasło: [POBŁAŻYĆ] | Następne hasło: POBŁĄDZIĆ » |
POBŁĄDZENIE (1) sb n
o oraz pierwsze e jasne.
Fleksja
sg | |
---|---|
G | pobłądzeniå |
I | pobłądzenim |
sg G pobłądzeniå. ◊ [I pobłądzenim.]
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. pobłądzić.
Znaczenia
1. Błąd, pomyłka: Corrigere mendum, Pobłądzenia popráwić. Mącz 350b.
2. [Przestępstwo, grzech [czyje]: Pobácżmy iáko ſie Pan nic nie obraża pobłądzenim Achábowym á vporem iego/ przedſię z dobroći ſwoiey chce go bronić GilPos 253v.]
Synonimy: 1. błąd, chyba, chybienie, fałsz, myłka, omyłka, uchybienie; 2. błąd, grzech, występek.
Cf POBŁĄDZIĆ
MMk, RS