[zaloguj się]
[pdf]

POBŁĄDZENIE (1) sb n

o oraz pierwsze e jasne.

Fleksja
sg
G pobłądzeniå
I pobłądzenim

sg G pobłądzeniå. ◊ [I pobłądzenim.]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. pobłądzić.

1. Błąd, pomyłka: Corrigere mendum, Pobłądzenia popráwić. Mącz 350b.
2. [Przestępstwo, grzech [czyje]: Pobácżmy iáko ſie Pan nic nie obraża pobłądzenim Achábowym á vporem iego/ przedſię z dobroći ſwoiey chce go bronić GilPos 253v.]

Synonimy: 1. błąd, chyba, chybienie, fałsz, myłka, omyłka, uchybienie; 2. błąd, grzech, występek.

Cf POBŁĄDZIĆ

MMk, RS