« Poprzednie hasło: [OMYŁEK] | Następne hasło: OMYŁNOŚĆ » |
OMYŁKA (216) sb f
o oraz a jasne; omełka z tekstu nie oznaczającego é.
sg | pl | |
---|---|---|
N | omyłka | omyłki |
G | omyłki | omyłek, omyłk(o)w |
D | omyłce | omyłkåm, omyłk(o)m |
A | omyłkę | omyłki |
I | omyłką | omyłkami |
L | omyłce | omyłkåch |
sg N omyłka (55). ◊ G omyłki (18). ◊ D omyłce (1). ◊ A omyłkę (19). ◊ I omyłką (11). ◊ L omyłce (6). ◊ pl N omyłki (16). ◊ G omyłek (31), omyłk(o)w (1) StryjKron 792 [może G pl od omyłek]. ◊ D omyłkåm (4), omyłk(o)m (1) NiemObr 179 [może D pl od omyłek]. ◊ A omyłki (29). ◊ I omyłkami (2). ◊ L omyłkåch (22); -åch (20), -ach (2); -ach RejFig; -åch : -ach RejWiz (2:1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII(XVIII) – XVIII w.
- 1. Błąd, pobłądzenie; zło, grzech
(148)
- a. Błąd w tekście, w druku (102)
- 2. Fałsz, nieprawda, oszustwo (23)
- 3. Podstęp, chytrość, uwodzicielstwo; złudne mniemanie
(37)
- W przen (3)
- 4. Zawód, nieszczerość, niesłowność
(8)
- W przen (1)
omyłka na czym (1): gdy ſię panowie y ći co vrzędy podáią omylą ná ludźiech: ábo gdy y z dobrych ná wybierániu/ złemi ſię ná ſpráwowániu vrzędow ſtáią. (marg) Omyłká ná obierániu. (–) SkarKaz 610b.
omyłka w czym (9): Yednák nápiſał kſyęgi Retractationum/ to yeſt/ odwołánya/ gdźye omyłki ſwoye ták wnáuce/ yáko w wykłádányu piſmá wypiſuye. KromRozm II gv; RejWiz 118v; Mącz 91b; RejZwierc 19; Acz drugi baczy/ że ieſth omyłká w Reieſtrzech Strum R2; że [Julius cesarz] ráchunek roku (w cżem przed tym zá niedbáłośćią Biſkupow wielka bywáłá omyłká) do biegu słonecżnego przyſtoſował ModrzBaz [16]v, 120v; KochFr 132; Pilno ſtrzeżćie/ áby w cżym nie było omyłki. BielSjem 32.
omyłka czyja [w tym: pron poss (14), G sb (3), ai poss (2)] (19): KromRozm II qv; Mnie ſie zda iż to trudno było przyſzło onym/ Aby ſie w ſwych omyłkách co obacżyć mieli RejWiz 132v, 35v; iákoż s przyrodzenia káżdemu z nas omyłká właſna ieſt luba/ y niemoże być nieſmieſzno/ kiedy widzimy że nas oſzukało náſze mnimánie. GórnDworz Q5; RejPos 30v, 180v, 205v, 248, 248v (10); Lecż też y to w niektorych obacżono/ iż nie ták cudza omyłká/ cżem oni rzecż ſwą fárbuią. ále zazdrość dawa iym do roſtyrkow drogę. ModrzBaz 65; przyznawáiąc ſię do ſwych omyłek nieiáko ich żáłuią ModrzBaz 102, 102; SkarJedn 346; KochTr 23.
I sg w funkcji przysłówka: »omyłką« = in errorem PolAnt (4): y kiedy ſie białogłowá vrodzi/ tedy ſie to omyłką/ ábo prze iáki niedoſtáthek/ á nád wolą przyrodzenia dzieie: iáko ſie więc owo drugi/ ſlepo/ chromo/ gárbáto vrodzi GórnDworz X5v, X7; proſzę żeby to W. Miłość odemnie [...] záwdźięczné przyiąć raczyli. á to coby ſye nápiſáło omyłką/ álbo żeby ſye théż co kómu nie podobáło/ raczyli tho przebáczyć. Strum Q3; WujNT 504.
W połączeniu szeregowym (1): A żadna zmázá áni mákułá áni omyłká nigdy nie byłá ználezioná w tych ſwiętych drogach á poſtępkoch tego tho Páná. RejAp 29.
W przeciwstawieniu: »prawda ... omyłka« (1): muśi wżdy koniecżnie wiednych [księgach] być prawdá á wdrugich omyłká. BudNT b2v.
W charakterystycznych połączeniach: omyłka ciemna, cudza, częsta, marna (2), mnoga, nędzna (a. mizerna) (2), szkodliwsza, szpetna, świeża, własna, zła; omyłka z trefunku; omyłka w drobiazgach, w leciech (2), w liczbie (3), w nauce, w rejestrze, w słowie Bożym, w zmyśle; omyłek niemało, troszeczkę, (barzo) wiele (jest) (4); omyłki nie obaczyć; w omyłce zostawać.
»omyłki wszytkim pospolite« (1): Wiele rzecży ieſt/ ktore ludźi do pokoiu/ zgody/ y ku łácnemu vbłagániu przywodzą. [...] á zwłaſzcżá omyłki wſzytkim poſpolite [errores omnium communes]/ ktore zobopolnie ſobie odpuſzcżáć ieſt rzecż bárzo ludzka. ModrzBaz 67.
»silna, wielka omyłka« = omyłka o istotnym znaczeniu (2:2): Bo widziſz iżeć máło nie iednáki bláſk od moſiądzu iáko y od złotá. A ták rádzęć nie ſpuſzcżay ſie ná bláſk/ probny brántu/ boć więc śilna omyłká w tym cżáſem bywa RejZwierc 19; ModrzBaz 120v; JanNKarGórn H2; Wielka omyłká/ kto ſie ná znáiomośći Bogá prawdźiwego myli. SkarKaz 274a.
»omyłka a niewiadomość« (1): áby tę omyłkę ſzpetną á tę niewiádomość náſzę nam w ſercoch náſzych obiáſniáć á obiáwiáć racżył. RejPos 333.
»nikczemności a omyłki« (1): iż Pan náſz [...] widząc nikcżemnośći á omyłki náſze/ iż błądzimy/ [...] po omylnych drogach á błędnych gośćińcoch nikcżemnego ſwiátá tego RejPos 286v.
»omyłka abo omylność« (1): A ia też iákom pocżął/ omilnośći [errata zmienia: omyłki ábo omylnośći] ich y záwiedzenia pokázowáć będę CzechRozm 107v.
»omyłki i występki« (1): iż iáko wſzyſcy ludźie wobec/ omyłkom/ y wyſtępkom poddáni ſą/ ták nie mniey Papieżowie [...] grzeſzyli/ y błądźili NiemObr 179.
»omyłki i złośći« (1): iż káżdego/ zápomniawſzy wſzytkich pirwſzych omyłek y złośći iego/ obiecuie go miłośćiwie Pan przyiąć do tey ſwiętey ſpołecżnośći ſwoiey RejPos 61v.
omyłka w czym (35): pewne omyłki w Biblij Brzeſkiey obacżywſzy BudBib b; Drudzy nie iáko ſą mędrſzy/ wſzákoż nie do końcá/ ktorzy ácż ná to zezwalaią że w piśmie swiętem omyłki być mogą y ſą BudNT przedm bv, przedm bv [4 r.], b2, b2v, b3v, b4, b6 (12); iż nie ieſt rzecż wiernym przyſtoyna ważyć ſie popráwiáć piſmá ś. gdzie w nim omyłki/ exemplarzámi ſtárſzymi y doświadcżeńſzymi ná oko pokázáć nie mogą. CzechRozm 137v; Abowiem gdzieby ſie omyłki w ſłowie BOżym náydowáć miáły/ tedyby niewiedźieć cżemu potym wierzyć. CzechRozm 138, 136v [3 r.], 137; CzechEp 266; A to y tu w tych Rymiech ná nie ktorych mieyſcách ieſt omyłek troſzecżkę RybGęśli A4; WujNT przedm 4 [2 r.], 5, 17, 29. Cf »omyłki w druku«, »w księgach omyłki«, »omyłki w literach«.
omyłka czyja [w tym: pron poss (4), G sb (4), ai poss (1)] (9): LubPs V4 marg; BibRadz *6; Niech rádniey takowi omyłki moie poznácżywſzy/ mnie ie pokażą/ á ia/ będzieli co zdrożnego/ zchęćią popráwię BudBib c3; Káſtálio záſię Beźine omyłki pokázuie. V nas lepák Budny Brzeſkich tłumáczow popráwuie: á Czechowic záſię y Budnego y Brzeſkich poćioſuie. WujNT przedm 10, przedm 1. Cf »tłumacza omyłka«.
W połączeniu szeregowym (1): Pokazałemći oto/ Czytelniku miły/ Graeckiego Nowego Teſtámentu niemáłe przyſády/ odmiány/ defekty/ y omyłki: ktorych w náſzym Lácińſkim nie naydźieſz. WujNT przedm 15.
W przeciwstawieniu: »omyłka ... prawe czytanie« (1): Iáko ono/ iedne Láćińſkie kśięgi czytáią ſuſpiciens, á drugie ſuſcipiens, ále w Graeckie poyźrzawſzy/ ſnádnie poznáć/ że omyłká ieſt ſuſpiciens, á práwe czytánie ſuſcipiens WujNT przedm 18.
W charakterystycznych połączeniach: omyłka w Biblii, w egzemplarzu ksiąg, w księgach (Nowego Przymierza) (4), w Nowym Testamencie (6), w Piśmie (Św.) (2), w tekście greckim.
»[komu] omyłkę [czego] przyczytać« (1): Tedy w tym Czytelniku miły nie Miechouiuſſowi ſławnemu y ſtatecznemu Hiſtorikowi/ ále Drukárzowi/ álbo piſarzowi iego tę omyłkę lat przyczytay StryjKron 380.
»omyłki w druku, omyłka drukarska« [szyk 4:1] (3:2): GroicPorz C4v; Omyłki w Druku s trefunku dopuſztzone. KrowObr 260; StryjKron 380; Tá odmiáná licżby wielkiey w máłą rozumiem iż ſię ſtáłá omyłką drukárſką CzechEp 154; CiekPotr 91.
»w księgach omyłka {a. omyłki)« [szyk 3:1] (4): SienLek Xxx3; wninieyſzych kſięgach Hiwreyſkich omjłká ieſt Bo. miáſto We Iſzráwechu máią Weiſztákechu. BudBib I 341v marg; BudNT przedm bv; gdźieby ſie w przepiſowániu álbo w drukách textu żydowſkiego/ w tych dwu kſięgách omyłká záwinąć miáłá: azaſz by też záraz w przekład on ſtáry Grecki wnidź mogłá? CzechRozm 137v.
»omyłki w literach« (2): tedy y tu w drukowániu tey Kroniki moiey tráfiło ſie kilko omyłkow w literach y w ſyllábach niktorych/ czego ſie vſtrzedz nie może ten ktory ſádzi litery/ by był napilnieyſzy/ tákże y Corrector/ by miał ſto oczy w głowie/ iáko on Argus StryjKron 792, 792.
»niemała, grubsza, wielka omyłka« [szyk 2:2] (2:1:1) Oto maſz nie máłą omyłkę/ bo miáſto cżterzech nápiſano cżterdźieśći CzechRozm 136v; Druga omyłká ieſzcże grubſza 1. Sam: 13. v 1. ſynem roku był Saul á dwie lećie krolował nád Izráelem/ tu mowię/ wielka omyłká/ álbo rádſzey dwie miáſto iedney. Pierwſza gdy mowi żeby rok ieden był Saulowi gdy krolem zoſtał/ co ieſt rzecż niepodobná: Druga żeby iedno dwie lećie krolowáć miał: co też ieſt nie k rzecży. CzechRozm 136v, 136v; Nowokrzczeńcy/ zgániwſzy Biblią Brzeſką/ y omyłki iey nie máłe pokazawſzy/ wydáli drugą w Nieświeżu ieſzcze gorſzą WujNT przedm 1.
»omyłki pisarskie« [szyk 1:1] (2): Oſtátecżna przycżyná piſárſkich omyłek tá była/ iż miedzy niemi bywali co ſię zá mądre mieli/ á przeto też niektore mieſcá gdzie ſię iym fałſz być zdał/ nápráwowali/ to ieſt kázili. BudNT przedm b6v; WujNT przedm 18.
»prożen od omyłek« = bez omyłek (1): A ták y ia tego o moiem przekłádzie nie mowię/ żeby iuż prożen od omyłek był/ chybá to rzec mogę/ że nad ine polſkie przekłady ieſt ſzcżyrſzy BudNT przedm d2v.
»tłumacza omyłka (a. omyłki)« [szyk 3:1] (4): Ine omyłki tych zacnych tłumácżow mijam/ ktorym ſię iednak nie dziwuię/ że ſię ná kilku mieyſcách ſpotknęli/ gdyż przyzwoita ludziom omylać ſię BudNT przedm c, przedm c [2 r.], cv.
»omyłki abo (ani, (ale) i) fałsz« [szyk 10:1] (11): Bo Láćinicy dziśieyſzy mnimáią żeby tylko w Greckich kśięgach omyłki/ ábo y fałſze były/ á ſwoie zá prawdziwe máią. BudNT przedm bv; Trzećia lepak przycżyná omyłek y fałſzu w Nowem teſtámenćie/ ieſt [...] nieobacżenie Tłumácżow BudNT przedm c, przedm bv [2 r.], b2v, b3v [3 r.], b4; WujNT przedm 4 [2 r.].
»przysady i omyłki« [szyk 3:1] (4): racżył kilká kroć przypomináć/ żeby potrzebá táki nowy teſtáment wydáć/ wktoremby przyſad cżłowiecżych y omyłek niebyło. BudNT przedm a5v, przedm c5; áby ſię ſámą rzeczą pokazáło/ że w Graeckim texćie ieſt dáleko więcey przyſad y omyłek/ á niżli w Láćińſkim WujNT przedm 17, przedm 5. [Ponadto w połączeniu szeregowycm 1 r.]
»z omyłki« (3): A wſzákby ſię tákiego ſtrzegł bárzo/ ktoryby co dzień ná twoy ſtoł/ trućiznę dawał: chociaſz by o niey wiedział: przed ſię by ſię bał/ áby kiedy z omyłki do niey ręki nieśćiągnął. SkarŻyw 153.
»z omyłki abo z nierozmyślności« (1): ktorzi [bracia] ábo z omyłki/ ábo z nierozmyślnośći/ ábo z pychy/ ábo z ktorey inſzey wády/ przećiwko niemu wyſtąpili? ModrzBaz 127. ~
omyłka w czym (2): CzechEp 103; V nas Chrześćijan w tym omyłki nie máſz/ iż od ſámego Bogá/ y Syná iego/ w Boſtwie Oycu rownego/ práwá náſze mamy SkarKazSej 699b.
omyłka czyja [w tym: pron poss (3), G sb (1)] (4): wneth iął kuśić y Páná Bogá ſwego [...] á chćiał go podſtąpić á podchwyćić w iákich omyłkach iego. RejPos 209v, 251v, 351; CzechEp 291.
W przeciwstawieniach: »omyłka ... prawda« (2): RejPos 227; Aby y I. M. X. K. y kto inſzy też/ y to w cżym ieſt błąd y omyłká/ y to w cżym ſámá prawda záwiſłá/ [...] poznáć mogł CzechEp 103.
»fałsz a omyłka« (1): Pocżćiwemu cżłeku fałſz á omyłká nie przyſtoi. RejPos 251v marg.
»łapaczka a omyłka« (1): Bo wneth troię łápácżkę á troię omyłkę rozumieli ſobie s tego vcżynić. RejPos 225.
»omyłka a obłędliwość (a. obłądzenie, a. obłędność)« (4): RejWiz 92v; wymiotawſzy z niey [Bóg z owczarni swojej] ćirnie á kámienie/ to ieſt/ wſzytki omyłki á obłędliwość fáłecżnych náuk á wymyſłow ſwiátá tego/ porucżył ią [...] páſterzom á namiáſtkom ſwoim RejPos 124v, 351; ieſli ći ludźie/ ábo káżdy z nich zoſobná/ omyłce/ y obłądzeniu nie podlegli/ gdyż káżdy cżłowiek kłamcá. NiemObr 174.
»omyłka a pokrytość (a. przykrytość)« (2): A tu w tey omyłce á w tey pokrytośći poſłáli do Páná/ [...] áby go byli mogli poimawſzy z iákiego omylnego wyznánia iego/ podáć w ręce onemu Herodowi krolowi RejPos 251v, 251v.
»przekaza, omyłka« (1): A iuż zá táką ſpráwą ſwą wiedz pewnie/ że żadna przekázá/ żadna omyłká/ nie będzye mogłá do vſzu twoich doydź RejPos 207.
»omyłka a zła sprawa« (1): Gdy widzą co ſie dzyeie na káżdym vrzędzye/ W káżdym pełno omyłki á złey ſprawy wſzędzye. RejWiz 76v.
»zwiedzenie i omyłka« (1): A ieſli od cżłowieká vcżyć ſię iey [wiary] mam: zwiedzenia ſię y omyłki boię. SkarJedn 44.
omyłka czyja [w tym: G sb (15), pron poss (5)] (20): Omyłká mizernego żywotá RejWiz 83 marg, 83, Cc8; Abychmy dla tych nędznych á docżeśnych omyłek náſzych/ mieli wzgárdzić ták wdzięcżne á poważne powołánie Páná náſzego. RejPos 237v, 251, 319, 342v. Cf »omyłka (a. omyłki) świata tego«.
W połączeniach szeregowych (8): A przywoita człowyekowi zá pirworodnym grzechem nyeumyeyętnoſć/ nyeopatrznoſć/ błąd/ y omyłká: ktorą ták ſam ſyebye/ yáko ine/ chcąc álbo nyechcąc omylą y zwodźi. KromRozm II b; Ex fraude fallaciis, mendaciis constare totus videtur, Zda ſie być z zdrády, omyłek y fáłſziwośći wſziſtek vczinión Mącz 418b, 138c, 418b; iż ſą záchowáni od grzechu/ od błędu/ od omyłek ſwiátá tego/ od przeklęcia wiecżnego/ od zwirzchnośći á chytrośći cżártowſkiey. RejAp 186; Słuchayże co ieſt ſwiát/ iáko gi piſmo zowie/ márna omyłká/ łotrowſka iáſkinia/ omylna ſámołowká RejPos 317, 269v, 339v.
W charakterystycznych połączeniach: omyłka(-ki) doczesna (docześna) (3), fałszywa, marna (6), nędzna, sprosna, rozliczne, świecka, złościwa, mizernego żywota (2).
»z omyłek się wybłędzić« (1): Wierę tu ná mię będzye trudne rozeznánie. Iákoby ſie s tych ſwieckich omyłek wybłędzić/ A bacżeniem pocżćiwym tu ſwoy żywot rzędzie. RejWiz 82.
»omyłka a łudarstwo« [szyk 1:1] (2): A vważay iáko ſie maſz kocháć w tych docżeśnych omyłkach á w łudárſtwiech ſwiátá tego. RejPos 165, 342v.
»omyłki a odmienności« (1): w iákich omyłkach á w iákich. odmiennoſciach chowáią ten ſwoy nędzny ſtan ſwiátá tego. RejPos 300.
»omyłki ani strachy« (1): A thu [...] nas vpomináć racży wierne ſwoie/ ábychmy w ſtałośći ſwoiey wytrwáli iemu/ á nie dawáli ſie záwodzić omyłkam áni ſtráchom obłędnego ſwiátá tego RejPos 259v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»omyłki a zwody« (1): iż nas záwżdy miáły odwodzić od niego [od Boga] znáki/ dziwy/ a wymyſły ſwiátá tego/ kthorych ſie nam záwżdy wiele ponawiáć miáło/ w rozlicżnych omyłkach á zwodzyech iego RejPos 241v.
omyłka w czym (2): LubPs bb2v; w ktorego [Boga] ſlowiech nigdy żadna omyłká nie byłá nálezioná/ kthory nie tylko proſtemi ſłowy nam grunthuie obietniczę ſwoię/ ále ią y po dwa kroć poprzyſięga RejPos 132v.
W połączeniu szeregowym (1): Iż niebo y zyemiá ma być odmieniono/ á burzek żadnych/ nawáłnośći żadnych/ omyłek á niepewnośći żadnych iuż ná nich nigdy więcey nie będzye. RejAp 175v.
Synonimy: 1. błąd, pobłądzenie; 2. fałsz, kłamanie, kłamstwo, łeż, nieprawda; 3. chytrość, obłuda, obłudność, przewrotność; 4. nieszczerość, zawod, zdrada.
Cf OMYLNOŚĆ, OMYŁ, OMYŁA, [OMYŁEK], [OMYŁO]
IM