« Poprzednie hasło: POBORZON | Następne hasło: POBORZYĆ » |
POBORZONY (14) part praet pass pf
poborzony (11), poburzony (3); poborzony BibRadz (8), Budbib (3); poburzony Leop, GrabowSet, OrzJan.
Pierwsze o jasne; -bo- prawdopodobnie jasne (tak w borzyć); -ony; forma niezłożona z tekstów nie oznaczających ó.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
f | N | poburzonå, poborzona | n | N | poborzon(e), poborzono |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | poborz(e)ni |
subst | poborzon(e) | |
A | subst | poborzon(e) |
I | f | poborzon(e)mi |
L | poburzonych | |
inne formy | ||
sg n N a. pl N subst - poborzon(e) |
sg f N (praed) poburzonå (1) GrabowSet, poborzona (1) BibRadz. ◊ n N (praed) poborzon(e) (3), poborzono (1) BibRadz (3:1). ◊ pl N m pers poborz(e)ni (1). subst poborzon(e) (2). ◊ A subst poborzon(e) (2). ◊ I f poborzon(e)mi (1). ◊ L poburzonych (1). ◊ sg n N a. pl N subst poborzon(e) (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: poborzony od kogo (1).
Sł stp: poburzony s.v. poburzyć, Cn brak, Linde XVI w. s.v. poburzyć.
- 1. Zniszczony, doprowadzony do ruiny (zwykle o wielu)
(12)
- a. Zburzony, rozwalony (10)
- 2. Pokonany (o wielu) (1)
- 3. Wzburzony; przen (1)
W przeciwstawieniu: »pobudować, [pobudowany] ... poborzone« (1): y pobudował mury około niego poborzone BibRadz 1.Mach 9/62; [A rozmnożę w was ludzie/ y wſzyſtek dom Izráelſki: á będą mieſzkáć w mieśćiech/ y mieyſcá poburzone/ pobudowáne będą [ruinosa instaurabuntur]. Leop 1577 Ez 36/10 (Linde s.v. poburzyć)].
W charakterystycznych połączeniach: kościoł poborzony(-e), miast(eczk)o(-a) (6), miejsce(-a) (2), mury, wysokości (wyszki) (2).
Synonimy: 1. spustoszony, zniszczony; a. rozbity, rozwalony; 2. pobity, pokonany, porażony, zwyciężony.
Cf POBORZYĆ
MMk, RS