« Poprzednie hasło: 2. ROZRADZAĆ | Następne hasło: [ROZRADZAJĄCY] » |
ROZRADZAĆ SIĘ (7) vb impf
się (5), sie (2).
o jasne; -rådz-.
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
1 | rozrådzåm się |
imperativus | |||
---|---|---|---|
sg | pl | ||
2 | rozrådzåj się | rozrådzåjcie się | |
3 | niech się rozrådzają |
praes 1 sg rozrådzåm się (1). ◊ imp 2 sg rozrådzåj się (1). ◊ 2 pl rozrådzåjcie się (4). ◊ 3 pl niech się rozrådzają (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozrodzić.
W połączeniach szeregowych (5): Y błogoſłáwił im [mężczyźnie i niewieście] Bog mowiąc/ Rozradzayćie ſię/ á rozmnażayćie ſię/ y nápełniayćie źiemię/ y czyńćie ią poddáną ſobie. BibRadz Gen 1/28; [rzekł Bóg do Noego:] Y wywiedź zá ſobą wſzytki źwierzętá/ ktore ſą z tobą/ ptaki/ bydłętá y gad płázáiący ſię po źiemi/ á niech wydáią płod/ á rozradżáią ſię/ y rozmnażáią ná źiemi. BibRadz Gen 8/16[17], Gen 1/22, 9/1, 7.
Synonimy: mnożyć się, płodzić się, rość, rozmnażać się, rozpładzać się.
Formacje współrdzenne cf RODZIĆ.
MPi, SBu