[zaloguj się]
[pdf]

[POCIĄGŁY part praes act

pociągły, pocięgły.

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
sg
mNpocięgły nN
G Gpocięgł(e)go
pl
N m pers pocięgli
subst pociągł(e)
G pocięgłych

sg m N pocięgły. ◊ n G pocięgł(e)go. ◊ pl N m pers pocięgli. subst pociągł(e). ◊ G pocięgłych.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

W funkcji przymiotnika:
1. O kmieciu zobowiązanym do świadczenia na rzecz dworu tzw. pańszczyzny ciągłej, zwanej też sprzężajną, w postaci własnego zaprzęgu z narzędziami: Tamże druga karczma, ku której też jest rola, jako i do którego dworzyszcza [zamieszkałego przez kmieci] pocięgłego. LustrRus I 123.
Wyrażenia: »dannik pocięgły«: Każdy dannik pocięgły, których jest 30, dawa chmielu po lipiecznej 1, których będzie 30. LustrRus I 72.

»kmieć pocięgły«: W tej wsi jest kmieci pocięgłych 5. LustrRus I 122, 91.

»ludzie pocięgli«: Tamże ludzie pocięgli dawają pokłonu alias poludzia, na które się wszytcy składają LustrRus I 13, 70 [2 r.]. Cf Szeregi.

Szeregi: »ludzie pocięgli alias kmiecie«: W tej wsi niemasz ludzi pocięgłych alias kmieci, tylko zagrodników kilka LustrRus I 121.

»ludzie pocięgli alias robotni«: W tej wsi ludzi pocięgłych alias robotnych in summu jest 33. LustrRus I 126, 126, 129.

2. Gładki, równy: Goleni [u konia] [...] od kolan áż do ſtopy bez wſzelkich guzow iednáko poćiągłe Cresc 1571 525.

Synonimy: 2. gładki, rowny.

Cf [NIEPOCIĄGŁY], POCIĄGNĄĆ]

AL