« Poprzednie hasło: POCZESTNY | Następne hasło: [POCZESTOWAĆ SIĘ] » |
POCZESTOWAĆ (5) vb pf
poczestować (3) [w znacz. 1.], poczęstować (2) [w znacz. 2.]; poczestować NiemObr (2), PudłFr; poczęstować MWilkHist, LatHar.
Wszystkie samogłoski jasne.
inf | poczęstować |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | poczestowåł(e)m |
2 | m | -ś poczęstowåł |
3 | m | poczęstowåł |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | poczęstowåno |
inf poczęstować (1). ◊ praet 1 sg m poczestowåł(e)m (1). ◊ [2 sg m -ś poczęstowåł.] ◊ 3 sg m poczęstowåł (2). ◊ impers praet poczęstowåno (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: poczęstować, poczęstować.
- 1. Uczcić, wyrazić należny szacunek (3)
- 2. Dać jeść lub pić (2)
poczęstować czym (1): Przed vkrzyżowániem/ Páná zmęczonego winem z mirrhą y żołćią zmieſzánym pocżęſtowano LatHar 319; [Zleś mię poſt ſaepè vallus [= po często wał (kalambur)] (marg) poczęſtował (–) potráwy gorzkiémi Potkanie 37].
Synonimy: 1. pochwalić, poczcić, uchwalić, uczcić, uszanować; 2. napoić.
Formacje współrdzenne cf CZESTOWAĆ.
EW, ZCh