« Poprzednie hasło: POCZETNIK | Następne hasło: POCZĘĆ » |
POCZĘCIE (472) sb n
o jasne, e pochylone.
sg | pl | |
---|---|---|
N | poczęcié | |
G | poczęciå | |
D | poczęciu | |
A | poczęcié | poczęci(a) |
I | poczęciem, poczęcim | |
L | poczęciu |
sg N poczęcié (88); -é (6), -(e) (82). ◊ G poczęciå (125); -å (64), -(a) (61). ◊ D poczęciu (41). ◊ A poczęcié (63); -é (3), -(e) (60). ◊ I poczęciem (24), poczęcim (3) RejPs, MurzHist, CzechRozm; -em (2), -(e)m (22). ◊ L poczęciu (126). ◊ pl A poczęci(a) (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.
- I. Rzeczownik od „począc”
(115)
- 1. Podjęcie, rozpoczęcie, wszczęcie (2)
- 2. Zajście w ciążę; ciąża (113)
- II. Rzeczownik od „począć się”: powstanie jako płód w łonie matki (324)
- III. Rzeczownik od „począć” a. „począć się”
(32)
- 1. Rozpoczęcie (się), moment początkowy
(32)
- a. Pierwszy okres, etap (1)
- b. Powstanie, stworzenie (2)
- c. Ukształtowanie (się) (1)
- d. Wejście w życie (3)
- 2. [Wstępna część tekstu]
- 1. Rozpoczęcie (się), moment początkowy
(32)
- IV. Płód (1)
poczęcie kogo, czego (8): A przeto [św. Anna] obyauyla przyaczyelom począczye ſwoye tey myley panny PatKaz II 86v, 77, 81; FalZioł V 15. Cf »poczęcie płodu«.
poczęcie czyje [w tym: G sb i pron (7), pron poss (3)] (10): [Maryja] vmyſlila ią [Elżbietę] nawiedzitz aby iey poſlużyla/ ij z iey pocżętzia ſie radowała OpecŻyw 10, 11v; PatKaz II 77, 81, 86v; KrowObr 225; Y Zaſz ty wieſz cżás porodzenia dzikich koz ná ſkáłách/ álbo doyźrzałeś kiedy gdy Lánie rodzą? Rozlicżyłeś mieſiące pocżęćia ich/ á zwiedziałeś cżás rodzenia ich? Leop Iob 39/2; BibRadz Gen 3/16; á tho ieſt iuż pocżęcia iey [Elżbiety] ſzoſty mieliąc RejPos 270; CzechRozm 155.
W charakterystycznych połączeniach: bronić poczęcia (5); wziąć dla poczęcia; radować się z poczęcia; (u)czynić [jaką] ku poczęciu (4), mieć moc, pomagać (2), sprawiać łacniejszą, sprawować (sprawić) (8); czynić poczęcie, objawić, (pó)śpieszyć (4), poznać, rozmnożyć (2), sprawować (2), twierdzić, znamionować; poczęcie dzieweczki, dziewice Maryjej, Elżbiety, miłej panny, niewiasty, syna, św. Anny; poczęcie w bardzo młodych leciech, łacne, poślednie, pośpieszne, poznane, rychłe (8); czas poczęcia, dzień ([ile] dni) (2), miesiące, obyczaj, pośpiech, przekaza, [który] miesiąc, znak, znamię (3); lekarstwo ku poczęciu (2), nauka poznania, pośpiech, rzecz (2); czterdzieści niedziel odpoczęcia, piąty księżyc; wesele przy poczęciu; pożądliwość [jakiego] jadła w poczęciu.
poczęcie kogo (20): Gabriel prziſſedwſſy ku pannie Marij/ zwiaſtowál iey ſyna bożégo pocżęcijé OpecŻywSandR 7v, 9, 24v; OpecŻyw nlb 2; y ſprauoval duch ſzwyąty tą mylą panną ⟨zwyecznoſzczy boſtwa ſwego⟩ ku począczu [...] ſyna bozego PatKaz II 48v, 59v; PatKaz III 96v; RejAp 51v; Anyoł pánnie zwiáſtuiąc pocżęcie iego/ przezwał mu imię Iezus RejPos 117, [105]v [2 r.], 271 [2 r.]; CzechRozm 163v; CzechEp 192; Tákći przenaświętſzey Pánnie Máryey/ ſwey podłośći z ſtrony pocżęćia Syná BOżego nie zápomináiącey/ Duchá S. rátunek [...] obiecano. LatHar 247, 476, 487, 493, 501.
poczęcie czyje [w tym: G sb i pron (4), pron poss (1)] (5): OpecŻyw 14; Piſał [Ezajasz] drugie rozdzyały Duchem s. o pocżęciu pánny BielKron 94; [Maryja] w onym pocżęćiu ſwym przez Elzbietę y plod iey/ vpewnioná byłá CzechRozm 161, 161, 161v.
»poczęcie z Ducha Świętego« (1): iż ſie ták doſtátecżnie pocżęćie iey z duchá świętego procż mężá [...] w ſłowie Bożym opiſuie CzechRozm 161v.
poczęcie z kogo (7): Sluſało aby tego czlouyeka criſtuſa począczye bylo ſtakyey matky ktora by taką yaſnoſzczyą ſzwyeczyla yz by uyątſſa pod bogyem nalezyona bycz nykakye nyemogla PatKaz III 117, 72v; RejAp 100. Cf »poczęcie z Ducha świętego«.
W charakterystycznych połączeniach: być świadomą poczęcia, chcieć, oczekiwać, czynić około poczęcia; z poczęcia (roz)weselić się (wesele, mieć wesele) (15), urodzony; dać poczęcie, sprawić, święcić (8), uczynić, wzwiastować, zrządzić (3); przy poczęciu weselić się (wesele) (2), wziąć łaskę (łaska) (2), wpaść w grzech (2); poczęcie bożej matki Maryjej, Chrystusa (Krystusowe) (4), córki, Izaakowe, Janowe, Jezusa (Jezusowe) (8), Mesyjasza, Pana (Pańskie) (3), (Maryjej) panny (dziewice) (52), plemienia świętego, Syna Bożego (5), św. Anny (3), Grzegorza; poczęcie bez męża; poczęcie z dziewice, z matki (2), z ojca, z panny; poczęcie najosobniejsze, na(j)szczęśniejsze, pospolite (2), prawdziwe (2), przewyższające rozum (nad rozum ludzki) (2), przyrodzone, wdzięczne, wielkie; poczęcia czas (4), godzina (3), miejsce, obyczaj; od poczęcia [który] miesiąc; wywiedzenie rzeczy ku poczęciu.
W połączeniach szeregowych (4): Effráim by pták odlećiał/ ſlawá ich od porodzenia/ y od żywotá/ y od pocżęćia. Leop Os 9/11; BudBib I 447d marg; mogłem potym przyść ná one [...] niebieſkie gody twoie/ przedźiwnym pocżęćiem twoim/ cudownym národzeniem twoim/ świątobliwym żywotem twoim/ bezmiernemi pracámi twemi/ ćięſzkimi boleśćiámi twemi/ á nákoniec okrutną śmierćią twoią/ nam ziednáne y ſpráwione LatHar 396, 341.
»czyste (a. przeczyste, a. (prze)(na)(j)czystsze) (było) poczęcie; czysta (i najczystsza) w poczęciu« [o Maryi] [szyk 42:9] (48;3): yſz kaznodzyeya [...] pauel kyedy przeczyw począczyuyey czyſtemu kazał wpol kazanya pathl y zdech{l} PatKaz I 12v, 11v [2 r.]; [Maryja] yego [(tj. Jezusa] boſtwo ogarnącz zyuotem y porodzycz myala/ a przeto czyſta y nayczyſthſza była w yey począczyu wzyuoczye ſzwyątey anny PatKaz II 73; Pyſarz proſzy do they czyſthey panny maryey pokornye O yedną zdrovą maryą aby myą myla panna przeſz yey przeczyſthſze począczye raczyła poczyeſzycz. Amen. PatKaz II 86v, 18v, 19 [2 r.], 19v [3 r.], 20v, 21 (48).
»poczęcie (jest) z Ducha Świętego (a. Bożego)« [o Chrystusie] [szyk 3:1] (4): Boć Zydowie y Filip z nimi ná ten cżás ieſzcże nic o pocżęćiu Iezuſowym z Ducha świętego niewiedźieli CzechRozm 159v, A5, 27v, 338.
»dziwne (a. przedziwne a. na(j)dziwniejsze) poczęcie« [szyk 9:4] (13): OpecŻyw 24v; PatKaz II 20v, 32 [2 r.], 34v, 49v, 73; RejAp 100; A dziwnie záwżdy Duch s. oświecał/ ſercá Prorockie/ iż ſie przypátrowáli dziwnemu Boſtwu y dziwnemu pocżęciu tego przyſzłego Meſyaſzá ſwego. RejPos 232v, 28v, 270v; CzechRozm 164; LatHar 396.
»przez (a. bez) (stało się) poczęcie (pierworodnego) grzechu; niedotkniona (a. nieskażona ani naruszona) w poczęciu grzechem; zachować w poczęciu przez grzechu; zachowana od grzechu w poczęciu« [o Maryi] [szyk 8:5] (8;2;1;2): bo to yeſth rzecz barzo pannye przyyemna kto yey przeſz pyeruorodnego grzechu począczyu vyerzy PatKaz I 13; pan bog uczynyl ſwą moczą czworakye rodzayouy ludzkyemu nyeuynne y przeſz grzechu począczye [tj. Adama, Ewy, Maryi i Chrystusa] PatKaz II 71v, 54, 56, 65v [2 r.], 69v, 72; CzechEp 192.
»z nasienia poczęcie« (1): tedy to ſámo [opisanie w Słowie Bożym] Iozeffá od pocżęćia y płodu onego świętego odſtawia/ y káżde inſze o naſieniu mniemánie ábo z naſieniá iego pocżęćie [...] precż odrzuca. CzechRozm 161v.
»poczęcie niepokąlane« [o Maryi] (1): Poranne porátowánie/ pięknie wyraża Pánny tey pocżęćie niepokaláne. LatHar 414 marg.
»niewinne (a. na(j)niewinniejsze) (było) poczęcie; niewinnie, w niewinności zachować w poczęciu; ciało w niewinności zachowano« [o Maryi] [szyk 11:3] (10;2:1;1): PatKaz I 3v; {y ſzlvſznye} tą panną tako nyeuynnye y ſzwyączye w yey począczyu pan bog zachoual yſz yey naczyſthſzą naturą chczyal przyyącz yſtacz ſyą czlouyekem PatKaz II 68v; gdy cryſtus ſyn bozy wzyąl cząſtkę natury ſczyala [...] maryey atedyczyem bylo [...] naynyeuynnyeyſze yey począczye PatKaz II 69, 19v, 66 [2 r.], 71v, 72, 72v (13).
»początek poczęcia« (1): Rácż wſpomnieć [...] y ná wnętrzną żáłość/ którąś od pocżątku pocżęćia twego/ w náſzym cżłowiecżeńſtwie vćierpiał LatHar 289.
»poczęty [z jakiego] poczęcia« (1): A przeto ſam bog maryą panną początą z ⟨nye⟩czyſtego począczya mogl vczynycz PatKaz I 4.
»święte (a. na(j)świętsze, a. przenajświętsze) poczęcie; święta (naświętsza) w poczęciu; święcie w poczęciu zachować« [w tym: o Chrystusie (8), o Maryi (6)] [szyk 13:2] (12;2;1): OpecŻyw 93v; y oczekaual [Mojżesz] tey ſcząſney godzyny uypelnyenya proroczkyego począczya yey nayſzwyąthſchego {alye nyedoczekal} PatKaz II 56v, 19v, 21v, 40v, 68v, 69; KrowObr 171v; RejAp 100; RejPos 270; CzechRozm 163v; Bo ieſli nas śmiał oto ſtrofować/ iż Iezuſá páná cżłowieká niebieſkiego/ pocżęćiem świętym/ y poświęcenim zupełnym/ od ludźi wſzytkich odłącżonego/ [...] wzywamy: iákoż on z ſwoią Kátoliką grubego bałwochwálſtwá wolny będźie NiemObr 120, 118; LatHar 341, 645.
»poczęcie w żywocie [czyim]« [w tym: o Maryi (29), o Chrystusie (3)] [szyk 30:2] (32): oto ſyą dzyſz roſzweſelyl oczyecz bog zeſlawſſy panną maryą naſzwyath przeſz yey począczye przeczyſte wzyuoczye ſzwyątey anny PatKaz II 74, 27, 40v, 65, 65v [3 r.], 66 (29); Lepiey ſie nawroccie ku temu ſwiętemu panu Ieſuſowi ktorego pan bog dziwnym obyczaiem vczcił/ a tho w iego ſwiętim poczęciu w zywocie panienskim. WróbŻołt B6v; BudNT Ii; Támże w iey świętym żywoćie/ nád zwycżay było pocżęćie/ Bog ſię z cżłowiecżeńſtwem ſpoił ArtKanc A5v.
»poczęcie i przyście na świat« (1): o myla panno troyakye twoye począczye y przyſzczye na ſzwyat bylo PatKaz II 20v.
»stworzenie a poczęcie« (1): yeſly brzegu zbauyenya uyecznego doycz chczemy bozey matky maryey ſthworzenye a począczye chwalmy PatKaz I 3.
»poczęcie i wcielenie« (1): czoſz potym proroczy duchem ſzwyątym nathchnyeny prorokoualy y pyſaly czo przeſz tą panną myalo ſyą ſtacz, począczye, y wczyelenye ſyna bozego PatKaz II 49v.
»zesłanie i poczęcie« (1): [patriarchowie i prorocy] wołáli á prośili áby ſie Pan czo rychley niebu rozſtąpić kazał/ áby go im ze dzdzem ſpuśćił/ rozumieiąc temu/ iż nie cżłowiecżeńſkim kſtałtem miáło być to ſwięte zeſłánie y pocżęcie iego. RejPos 270v.
»poczęcie i zjawienie« (2): Potym Apoſtoł piſze: Iż [oblubienica Pańska] miáłá w żywocie pocżęthego ſyná [...]. A porodziwſzy go/ tho ieſt wyznawſzy go á obiáwiwſzy go wſzemu ſwiátu/ wołá vſtáwicżnie á opowieda to ſwięte y pocżęcie y zyáwienie Páná tego. RejAp 100; RejPos 270v.
»najczystsze poczęcie« (1): A przeto ſz(wyecznoſzczy) wboſkyey radzye ſtalo ſyą tey myley panny nayczyſthſche począczye PatKaz II 22.
»poczęcie z wieczności, wieczne« [w kim, w czym (3)] [szyk 3:3] (4:2): pyſze ſzwyąty auguſthyn Pyerue bylo yey począczye w oczczu nyebyeſkym ato zwyecznoſzczy boſtwa yego wſzechmocznoſzczy PatKaz II 21v; ta doſtoyna panna wzyąla (z wyecznoſcy) od boga wſzechmocznego dwoyakye poſzwyączenye w począczyu yey uyecznym PatKaz II 37, 22, 29v, 49v, 52v.
»poczęcie przez grzechu« (1): ktorzy mouyą yſch nyepoczączya o {maryey przeſz grzechv ſzwaczą} ale poſzwyączenya ma bycz wezwano to ſzwyątho PatKaz I 13.
»niepokalane poczęcie« [szyk 2:1] (3): (żp) Modlitwy (–) [...] W dźień niepokalánego pocżęćia B. Panny Máryey. (marg) 8. Dniá Grudniá (–) LatHar 414, ++6v; SkarKaz Ooooa. ~
poczęcie czego (18): a zaplatha thich wſzitkich rzeczi ktore za ony Czthirzi dny oſſąndzą dnya pyantego od poczanczya ſeymu zobv ſthron ma bicz. MetrKor 40/811; Drukowano w Krolewcu [...] przed poczecim [!] roku 1551. MurzHist V3v; Diar 91; Pridie calendarum. vel Calendas Ianuarias, Dzień przed poczęćiem dnia Mieſtyąca [!] ſtyczniá. Mącz 88c; Prologium – Poczęczie mowi. Calep 858a; wſzyſtkié Biſkupy/ Opáty/ Kápituły/ Pręłaty/ Proboſcze [...]/ którzy nie ſą Zakonu náſzégo/ ná ich mieyſcá/ práwá/ wolności/ y dźierżáwy/ któré przed poczęćiem woyny [ante motam guerram JanStat 877] dźierżeli/ wrácamy SarnStat 1098, 30, 76, 149, 724 [2 r.], 726 (12). Cf Wyrażenie.
W charakterystycznych połączeniach: poczęcie dnia [którego] miesiąca, mowy, panowania, roku [którego], rokow (5), sądzenia, sejmu (6), wojny.
Synonimy: I.1. początek; 2.a. stworzenie; III.1. początek, powstanie, stworzenie; 2. początek; IV. płod.
Cf POCZĄĆ, POCZĄĆ SIĘ
KW, KWysz