« Poprzednie hasło: PODDAĆ | Następne hasło: [PODDAŁY] » |
PODDAĆ SIĘ (195) vb pf
sie (149), się (46).
o oraz a jasne.
inf | poddać się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m się poddåł | m pers | |
2 | m | -ś się poddåł | m pers | |
3 | m | poddåł się | m pers | poddali się |
f | poddała się | m an | ||
n | poddało się | subst | poddały się |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | był się poddåł |
f | była się poddała | |
n | było się poddało |
imperativus | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | poddåjmy się | |||
2 | poddåj się | poddajcie się, poddåjcie się | ||
3 | niechåj się poddå |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | byśmy się poddali | |
2 | m | byś się poddåł | m pers | |
3 | m | by się poddåł | m pers | poddaliby się, by się poddali |
f | by się poddała | m an |
con praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | poddaliby się byli |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | poddåno się | |||||
participia | ||||||
part praet act | poddåwszy się |
inf poddać się (48). ◊ fut 1 sg poddåm się (1). ◊ 2 sg poddåsz się (1). ◊ 3 sg poddå się (7). ◊ 1 pl poddåmy się (4). ◊ 2 pl poddåcie się (2). ◊ 3 pl poddadzą się (8). ◊ praet 1 sg m -m się poddåł (2). ◊ 2 sg m -ś się poddåł (1). ◊ 3 sg m poddåł się (26). f poddała się (9). n poddało się (4). ◊ 3 pl m pers poddali się (31). subst poddały się (10). ◊ plusq 3 sg m był się poddåł (2). f była się poddała (1). n było się poddało (1). ◊ imp 2 sg poddåj się (5). ◊ 3 sg niechåj się poddå (1). ◊ 1 pl poddåjmy się (3). ◊ 2 pl poddajcie się (2) HistAl, WujNT, poddåjcie się (1) SkarJedn. ◊ con 2 sg m byś się poddåł (1). ◊ 3 sg m by się poddåł (3). f by się poddała (1). ◊ 1 pl m pers byśmy się poddali (1). ◊ 3 pl m pers poddaliby się, by się poddali (13). ◊ con praet 3 pl m pers poddaliby się byli (2). ◊ impers praet poddåno się (1). ◊ part praet act poddåwszy się (3).
Sł stp notuje, Cn s.v. poddaję się; poddaniec, Linde XVII w. (z Cn) s.v. poddać.
- 1. Uzależnić się, podporządkować się; wykazać posłuszeństwo
(156)
- W przen (2)
- Przen (2)
- a. Podporządkować się politycznie; uznać czyjąś władzę nad sobą
(114)
- W przen (1)
- α. Skapitulować przed przewagą militarną
(102)
- Przen (1)
- b. Uznać się za podlegającego jakimś prawom (3)
- c. Uznać Boga za swego władcę, postępować według nakazów boskich (17)
- 2. Powierzyć się, oddać się komuś
(13)
- W przen (1)
- 3. Poświęcić się czemuś (2)
- 4. Ulec jakiemuś złu (13)
- 5. Zgodzić się (8)
- 6. Zwroty w różnych znaczeniach (3)
poddać się komu, czemu (13): Tu możeſs vbacżytz niewymowną pokorę zbawiciela ſwego/ ktory ſie tak poddál niſko duchowi potępionému OpecŻyw 37v, [34]v, 183; poymi ſobie więcey żon/ aby ſynow tilko napłodził, ktorim ſwe kroleſtwa rozdaſz, on [Aleksander] rzekł, nie ſłuſza ſie żonam poddać ktore mocne męże przemagaią BielŻyw 166; Tákże teſz y kośćioły Hiſpáńſkie/ izáli ſię/ nie za wtorego Vrbaná Papieżá poddáli Kzymſkiemu [!] Papieżowi? KrowObr 30, 30 [3 r.], Ss3; Poddáłá ſie wſzytká Hiſzpánia Krześćiáńſkiey wierze BielKron 279. Cf »poddać się pod posłuszeństwo«, »poddać się rozkazaniu«.
»poddać się w moc [czyją]« (1): Deditus – Ten ktori ſzie poddał w moc drugiego. Calep 293b.
»poddać się pod, w posłuszeństwo« [w tym: komu (1), czyje (1), komu a. czyje (1)] (2:1): RejAp 144v; SkarJedn 402; O cżymby trzebá pewnie dobrze przemyſlawáć/ [...] A zgodnie broni dobyć ná nieprzyiaćiela/ [...] Y zá Bożą pomocą podawſzy iednemu/ Do rąk zgodnie bułáwę y poddáć ſię iemu. [...] Pod mocne poſłuſzeńſtwo CzahTr E3v.
»poddać się rozkazaniu [czyjemu], pod rozkazowanie [czyje]« [szyk zmienny] (1:1): Dáy mi proſſę cie miły panie dobrym vmyſlem poddatz ſie pod roſkazowanijé ſtarſſych OpecŻyw 122; LatHar 549.
»poddać się pod rękę [czyją]« (1): poddayćie ſię w Kośćielne poſłuſzeńſtwo pod mocną rękę/ Bożą w przybytku obránym iego SkarJedn 402.
»poddać się w służbę [czyją]« (1): Bo ieſliż ſie iuż ták vdaſz w to ſproſne poſłuſzeńſtwo ſwiátá tego/ á poddaſz ſie w ſłużbę tego márnego kſiążęciá iego/ ſtrzeżże ſie ſrogich dekretow Páńſkich RejPos [219]v.
poddać się komu, czemu (7): BibRadz I 393d marg; Káźimierz Opolſkie y Bytomſkie Kſiążę [...] poddał ſie y vcżynił Manem kroleſtwu Cżeſkiemu wacſłáwowi. BielKron 367v; SkarJedn 202. Cf Zwroty.
W połączeniu szeregowym (1): y My téż z náſzémi potomki [...] po zeſzćiu Páná Kśiążęćiá Witowdá mamy do [...] Włádyſłáwá Królá [...] przyſtáć/ poddáć ſie/ bydź poſłuſzni/ y ſłużyć [...] wedle możnośći y śił náſzych będźiemy powinni. SarnStat [994].
»pod panowanie [czyje], panowaniu [czyjemu] poddać się« (1:1): Dla ktorego vcżinku [Scypiona] wſzitek lud przemożony pod panowanie Rzymſkie ſie poddał. BielŻyw 116, 154.
»poddać się państwu [czyjemu], pod [czyje] państwo« = colla submittere, imperio se subdere HistAl [szyk zmienny] (1:1): Gdi vmárł ociec náſz ſiedliſmy ná ſtolcu doſtoynoſći iego/ potym sſtąpiliſmy ná gránice zachodne/ gdzie tám wſzyſcy przebywáiący pod náſze pańſtwo ſie poddáli HistAl D5, D5v.
»poddać się pod, w posłuszeństwo [komu]« (1:1): Ale gdy ſie poddał pod poſłuſzeńſthwo Pruſom Mázowieckie Kſiążę/ przeſtháli od ſzkod w Mázowſzu. BielKron 371v, 366v.
poddać się komu (57), czemu (1): BielŻyw 5; Potim mu ſie poddało miaſto Pera [Peram... oppidum per deditionem accepit] gdy tham mury ſtłukł MiechGlab 67; HistAl B5v, B7, D, D6 [2 r.], F6; BibRadz Ps 80/16; A gdy ſie ſpołu ziecháli/ poddał ſie Hárpago y ze wſzytkim ludem Cyruſowi. BielKron 112v; Iáko ty Sultany [Zelman] pogubił/ inne źiemie od morzá Arábſkiego iemu ſie poddáły BielKron 259; Zá iednym záiázdem [Bolesław] Przemyſl obiegł/ poddáły ſie mu miáſthá y wſi okolicżne BielKron 348, 30v, 57, 72, 102, 113 (36); HistRzym 26; KwiatOpis B3; RejZwierc 154; CzechRozm 184; SkarŻyw 503; StryjKron 31, 713; GórnRozm B3v; SkarKaz 519b. Cf Zwroty.
W przeciwstawieniach: »poddać się ... bojować (2), bronić się (2)« (4): HistAl E8v, Fv; Głogowiánie ná rokowaniu wźięli ſobie do piątego dniá/ ieſli ſie máią poddáć cżyli bronić/ á dáli w zakłádzie ſyny ſwoie. Poſłáli do Krolá Boleſłáwá w they rzecży/ ieſli ſie máią bronić cży poddáć pytáiąc. BielKron 351v.
»łasce się poddać« (1): Tedy Darius ſam w ſobie pomyſlił rzekąc, niewiem czo lepſzego mam vcżinić, nielża iedno ſie Alexandrowey łaſce poddać. BielŻyw 153.
»poddać się pod moc [czyją]« = iugum subire, potentiae se subicere HistAl; se imperio subicere Mącz [szyk zmienny] (5): Poſlimy poſlá Dáriuſowi mowiąc mu áby ſnámi boiował álbo ſie niechay podda pod moc walcżących HistAl E8v, Fv, G6v; Mącz 163a; Iż ieſli ſie do piątego dniá Pan nie racży zmiłowáć nád nami/ iuż ſie poddaymy pod moc nieprzyiacielá ſwego. RejPos 213v.
»poddać się nieprzyjacielowi(-om)« = dedere se hostibus Mącz (2): Przyſzli tedy ſtárſzy kápłani y drudzy do krolá proſząc áby Ieremiaſz był zábit/ mowiąc: trwoży poſpolity lud á cżyni złe ſerce/ potym ſie poddádzą nieprzyiacielowi z iego powieśći BielKron 95; Mącz 92c.
poddać się czemu (2): jesliby ktora [jurysdykcyja] była przeciw woli miłego Pana Boga, [...] poddać się jej sumnienia ludzkie nie mogą Diar 88. Cf »prawu się poddać«.
»prawu się poddać« (1): OpecŻyw 22v cf »dobrowolnie się poddać«.
poddać się komu (9): RejPos 262; y ćieleſne oyce náſze mieliſmy ćwieżyćielmi/ [...] nie dálekoli więcey poddamy ſię oycowi duchow [...]? BudNT Hebr 12/9; CzechRozm 203; ArtKanc A13v, A16v. Cf »poddać się pokornie«, »poddać się pod posłuszeństwo«.
poddać się czemu (1): Wierna duſzo z rádośćią przyimi Krolá ſwego/ podday ſię woley iego ArtKanc A15.
poddać się pod co (6): [św. Maryja z Egnijej] poddáłá ſię pod karánie Pańſkie y boláłá ſrodze bárzo. SkarŻyw 583. Cf Zwroty.
»poddać się pod, w królestwo [czyje]« (4:1): á vkracaymy ſobie roſkoſzy tego nędznego kroleſtwá ſwiátá tego/ á poddaymy ſie w kroleſtwo tego náſzego nowo národzonego Krolá á Páná náſzego RejPos 17, 229, 262; RejZwierc 198v marg, Aaa4.
»poddać się pod moc [czyją]« (1): s ktorą [obroną] on ieſt gotow káżdemu kto ſie iedno wiernie vciec chce/ á podda ſie iemu iáko dobrotliwemu Pánu ſwemu/ pod moc á pod kroleſtwo iego. RejPos 262.
»poddać się pokornie, z pokorą [komu]« (1:1): Krolu miłośćiwy/ przyimi Chriſtuſá Páná/ [...] y podday mu ſię z pokorą/ pocáłowawſzy go z wielkim vniżenim NiemObr 21; ArtKanc S4v.
»poddać się pod, w posłuszeństwo [czyje, komu]« (2:1): W cżym ábyś zániechawſzy iuż Filoſofiey [...] poddał ſię w posłuſzeńſtwo Duchowi świętemu/ [...] bárzo ćię oto prośimy. GrzegRóżn A2v; A ſnadźby iey iuż [prawdzie pańskiej]/ bychmy ſie obacżyli/ nalepiey dáć pokoy/ á poddáć ſie pod iey poſłuſzeńſtwo. RejAp 147v; RejPos 229.
poddać się komu, czemu (4): KrowObr 135v; áby [Maryja Panna] iuż tylko Bogu obiecuiącemu vwierzyłá/ y w tym ſie iemu cále poddáłá CzechRozm 158v. Cf »poddać się w obronę«, W przen Zwrot.
poddać się do kogo (1): á ſnadź ſie zá ledwe [dziecię] pacyerzá náucży/ do tákyego náucżycyelá w náukę/ w pracą/ álbo w porucżenye ma ſie poddáć/ s ktorego by wſſytko to/ [...] wycżerpnąć mogł. GliczKsiąż L4.
poddać się w co (5): GliczKsiąż L4; Klará Pánná od Fránćiſſká [...] nową Regułę wymyſliłá y vſtáwiłá/ s ktorą Regułą/ ſámá ſiebie/ y s ſwymi ſioſthrámi inſzymi Mniſſkámi/ poddáłá ſie Mnichom Minorytom w náukę y w ćwitzenie. KrowObr 135v. Cf »poddać się w moc«, »poddać się w obronę«.
»poddać się w, pod obronę« [w tym: komu (1), czemu (2), czyją (1)] = commendare se a. dicare se in clientelam, se in fidem ac clientelam conferre Mącz (3:1): Mącz 57b, 85b, 206c; Stoyże mocno przy Pánu ſwoim/ [...] á podday ſie ze wſzem pod obronę kroleſtwu iego RejZwierc 206.
poddać się czemu (1): Abowiem kto ſię wſzyſtek myſleniom y wyżwolonych nauk vwabieniom poddał/ ten zaiſte tilko ſam ſobie mieły ieſt KwiatKsiąż K3.
poddać się ku czemu (1): PatKaz III 97 cf Szereg.
poddać się czemu (8): Ktory cżlowiek poddá ſie żarlotztwu/ darmo pratzuie aby nabył tznoty ktoré. OpecŻyw 37v; KromRozm I B4; BielKron 321; Bo á ktore może być okrutnieyſze pánowánie/ [...] iáko gniew/ waśń/ záiątrzenie/ [...] y chęći nieprzyſtoyne/ ktore [...] wolność woli wydźieráią/ á cżłowieká ktory śię im poddał/ y tám y ſám odrywáią? ModrzBaz 27; SarnStat 1127 [2 r.]; A ia ſię też dam winien zá to Bogu memu/ Zem ſię poddał pijáńſtwu temu przemierzłemu. CzahTr L. Cf »pod moc się poddać«.
poddać się w co (2): MycPrz I Bv; nie podday ſię nazbyt w kłopot płony. RybGęśli C4.
»pod, w moc poddać się« [w tym: czemu (1), czyją (1)] = imperio se dedere Modrz; sub potestate redigi Vulg (1:1): Ktora to chęć [wywyższenia się] taka ieſt w káżdem ſwem rodzáiu/ iż kto ſię pod moc iey podda/ ten muśi wſzech vcżćiwośći wyrządzánia [tj. aby go traktowano z szacunkiem] prágnąć ModrzBaz 56v; Wſzytko mi wolno/ ále ſię ia w moc niczemu nie poddam. WujNT 1.Cor 6/12.
cum inf (1): Kaźimierz Krol Polſki/ [...] poráźiwſzy ie/ y przymuſił ku iednániu pod vmową/ [...] pod przyſięgámi poddáli ſie [Zakon Panny Maryjej] ná tho/ Krolá Polſkiego/ ták thego iáko potomnego/ wyznáwać za pana BielKron 230v.
»pod śluby poddać się« = uczynić ślub; super ligamina se ligare PolAnt (2): Tákże ieſliby máiąc mężá ſlub iáki vczyniłá [...]. Gdyby ſie thego dowiedźiał mąż iey/ á wtym iey záráżem nic nie przekażał/ tedy iey ſluby y przyſięgi pod ktore ſie poddáłá/ máią wźiąć ſwoy ſkutek. BibRadz Num 30/8, Num 30/12.
Synonimy: 1. pochylić się, ukorzyć się, uznać; 2. podlec, poruczyć się, powierzyć się, ulec; 3. poświęcić się, zniewolić się; 5. zgodzić się.
Formacje współrdzenne cf DAĆ SIĘ.
Cf 1. PODDANIE, PODDANIE SIĘ, PODDANY
KW, AL