[zaloguj się]

PODESZCZWANIE (4) sb n

o, pierwsze e oraz a jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
G podeszczwaniå
A podeszczwanié
I podeszczwaniém

sg G podeszczwaniå (2).A podeszczwanié (1).I podeszczwaniém (1).

stp, Cn, Linde brak.

1. Podszczucie psa [czyje] (3):
Wyrażenia przyimkowe: »z podeszczwania« (2):
~ Szereg: »z podeszczwania i przypędzenia« (2): DZiwiſz ſkárżył ſie/ iż pies Wálków z podeſczwánia/ y z przypędzenia Wálkowégo [ex incitatione seu impulsione ipsius Falconis JanStat 1110] ták go obráźił y vkąśił/ iż [...] SarnStat 621 [idem] 623. ~

»za podeszczwaniem« (1):

~ Szereg: »za poszczwaniem albo podeszczwaniem« (1): Dźiwiſz ſkárżył ſie ná Falká/ ze iego pies zá poſczwániém álbo podeſczwániém [ex incitatione seu impulsione JanStat 1110] iego/ vkąśił go. SarnStat 1266. ~

2. Poddanie myśli, sugestia; podburzenie, podjudzenie [czyje] (1):

W połączeniu szeregowym (1): obiecuiemy [...] iż ná żadnégo człowieká żywiącégo przywiedźienié/ podeſczwánié/ rádę/ y roſkazánié [ad nullius viventis hominis requisitionem, inductionem, suggestionem, persuasionem, vel mandatum JanStat 897]/ [...] nie będźiemy powinni [...] ſie ſprzećiwić téy zgodźie SarnStat 1114.

[Wyrażenie przyimkowe: »za podeszczwaniem«: że gdy Chrześćiánie zá ich [papieżow] podeſzcżwániem zá łep chodząc/ iedni drugich tępili/ oni tym cżaſem możność y pánowaáie ſwoie nád nimi [...] rośćiągali. BronApokr 275.]

Synonimy: 2. namowa, natchnienie, pobudzenie, podburzenie, poduszczenie, podżoga.

Cf PODESZCZWAĆ

SBu