« Poprzednie hasło: PODBURZANIE | Następne hasło: [PODBURZYCIEL] » |
PODBURZENIE (1) sb n
Fleksja
G sg podburz(e)niå.
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. podburzyć.
Skłonienie do wystąpienia przeciw komuś, podjudzenie [czyje]: Luter potym odpiſał im [doktorom] ná to/ y dowodząc Piſmem iż to zle rozumyeli/ á przećiw prawdzye cżynią/ vcżynili to ſpodbieżenia [errata zmienia: ſpodburzenia] Kárdynałá Adryaná. BielKron 195v.
Synonimy: natchnienie, poduszczenie, podżoga, poruszenie, przyłudzenie, przywod.
Cf PODBURZYĆ
AW