« Poprzednie hasło: PORUSZCA | Następne hasło: 2. (PORUSZENIE) » |
1. PORUSZENIE (76) sb n
-e- (75), -ę- (1).
o oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.
sg | pl | |
---|---|---|
N | poruszenié | poruszeniå |
G | poruszeniå | porusz(e)ń |
D | poruszeniu | |
A | poruszeni(e) | poruszeniå |
I | poruszeni(e)m, poruszenim | |
L | poruszeniu |
sg N poruszenié (35); -é (8), -(e) (27). ◊ G poruszeniå (13); -å (5), -a (1) Leop, -(a) (7). ◊ D poruszeniu (4). ◊ A poruszeni(e) (7). ◊ I poruszeni(e)m (4), poruszenim (2); -(e)m LubPs, BudBib (2); -im CzechRozm (1); -(e)m : -im MurzHist (1:1). ◊ L poruszeniu (4). ◊ pl N poruszeniå (1). ◊ G porusz(e)ń (4). ◊ A poruszeniå (2); -å (1), -(a) (1).
Składnia przydawki dopełniającej równoznacznej z dopełnieniem sprawcy: poruszenie przez kogo (1).
Sł stp notuje, Cn s.v. poruszanie, Linde XVIII w.
- I. Rzeczownik od „poruszyć”
(21)
- 1. Wprawienie w ruch (4)
- 2. Pobudzenie, zachęcenie, uaktywnienie, zmobilizowanie (4)
- 3. Wywołanie, wzbudzenie
(3)
- a. O procesach fizjologicznych (2)
- 4. Naruszenie, uszkodzenie, zepsucie (10)
- II. Rzeczownik od „poruszyć się” (9)
- 1. Ruch
(9)
- Przen (1)
- a. O procesach fizjologicznych (3)
- 2. Aktywność, wzruszenie, namiętność, zachęta (28)
- 3. Rozruchy, niepokoje (4)
- 1. Ruch
(9)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (5)
poruszenie czego (2): a gdy ſie iuż bliſko przybliżál cżas vmęcżeniá/ pocżęlo ſie oney wody poruſſenijé przez aniola dlá ſwiętego krzyża. OpecŻyw 58v; WujNT Ioann 5/3.
poruszenie czego (2): Tempestats Metaph. Pobudzenie/ powſtánie/ poruſzenie yákich wielkich rzeczy. Mącz 443d. Cf poruszenie czego do czego.
poruszenie czego do czego (1): Niepodobna bowiem tho ieſt do wiáry/ iáką vim ma excellens virtus, conftanti omnium fama celebrata, ku poruſzeniu vmyſłow ludzkich do miłośći cnoty. Phil I4.
poruszenie czyje [= kto porusza] (2): ludźie odrodzeni w przedśięwźięćiu y ſpráwowániu dobrych vcżynkow/ nie tylko poruſzenie Duchá Bożego ćierpią w ſobie mimo właſną wolą ſwą/ ále też y ſámi iuż máią chęć vprzeymą ku dobremu/ y cżynią dobrze. WujJudConf 67; to co kiedy ktory/ chociaż y ieden z wiernych/ ćiáłá iednego duchownego/ vcżynił/ á vcżynił zá poruſzenim duchá BOżego/ z chwałą Bożą/ á z wiernych zbudowánim/ tedy ſie to wſzyſtko do iednego á tegoż ćiáłá duchownego wſzyſtkich cżłonkow śćiąga CzechRozm 190v.
poruszenie czego [= co porusza] (2): Ale ciała dobrey krwie á cżyſtich wilkoſci/ y wmierney ſprawie chowaiącze ſie/ nie łatwie prziymuią poruſzenia: powietrza iadowitego/ ale mu ſnadnie przeciwiaią ſie FalZioł V 61, 1 95d.
poruszenie czego [= co jest poruszone] (5): PatKaz III 102v; A kto tego [gorczycy z ciepłą wodą] zámieſzka/ przyydźie mu mdłość oczu/ boleść: w vſzu/ guzy ná ſzyi/ mozgu poruſzenie SienLek 15v, 1v; rozum ludzki od zbytków tępieie. A to nadźiwnieyſza/ że człowiek ná ten czás zda ſię ſobie namędrſzym/ kiedy naſproſnieyſzy: zda ſię ſobie namężnieyſzym/ kiedy naſłábſzy: zkąd łátwie niedoſtátek/ ábo poruſzenié rozumu znáczyć ſię może. KochPij C2v. Cf »poruszenie zdrowia«.
poruszenie w czym (1): Ale ieſtliby lekarzſtwa ani pokarmu, albo picia niemogł zadzierżeć/ złe znamię ieſt/ á ieſth znak wielkiego poruſzenia w ſerczu dla iadu złego powietrza. FalZioł V 68v.
poruszenie czyje w czym (1): O yeſzlycz ſyą dzyeczyą marya ueſelyla bądącz wzyuoczye matky ſwey O owſzeky ſzwyąta anna ſporuſzenya dzyeczyączya ſwego w yey zyuocze PatKaz II 80.
»poruszenie (albo rozstąpienie) ziemie« = terrae motus Mącz (2): Mącz 51b; y ludowi inemu obiáwić ſie racżył [Bóg] ná puſzcży/ gdy dawał Zakon ſwoy: ktore obiáwienie iáko ſławne było/ tho ſwiádſzy ono poruſzenie ziemie/ trwogi/ błyſkáwice/ ſtráchy/ y gromy/ ktore ſie ná on cżás przy podániu działy. SarnUzn C8.
poruszenie ku czemu (1): Affectio verbale, Poruſzenie ták ku zalu yáko y ku weſelu. Mącz 114c.
poruszenie czyje [= kto jest poruszony] (1): A dla więtſzego á rychleyſzego poruſzenia ſwego/ przecżćić ſobye możeſz ono co Páweł s. piſze o przyſciu tego ſędzyego w II. liſcie do Teſsálonicenſow RejPosWstaw [212].
poruszenie czego (1): Ale y ona nauka piękna ieſt która ſię około oquitośći gwiazd poruſzen/ wielkośćiach/ y roznośćiach obiera. KwiatKsiąż I3v.
W połączeniu szeregowym (1): Od Iehowy Ceweothá náwiedzan będzieſz/ gromem y poruſzeniem y głoſem wielkim/ wichrem y niepogodą/ y płomieniem ogniá pożyráiącego. BudBib Is 29/6.
poruszenie w czym (1): z wielkiey á cżęſtey pracze: kthora w niemoczy albo przy boleſci bywa/ przychodzi poruſzenie wielkie w ciele/ na doł wſzytki rzecży ſpądzaiącze FalZioł V 29v.
poruszenie czego (13): TEn kamień [smaragdus] ieſt pożytecżen [...] Iako o thym woyciech piſze. Żądze cieleſney poruſzenie vſmierza FalZioł IV 57d. Cf poruszenie czego ku komu, Wyrażenia.
poruszenie czego ku komu (1): A on j [pacierz] mowił wſzyſtek ſpłacem obfitem po Lacinié/ tak nabożnie tak ſtatecznié i ſtakięm poruſzeniem wnętrzności ku bogu ileśię zdáło MurzHist P2v.
W połączeniach szeregowych (2): A nadobnie Páweł s. zmyſla ſobie nieiákie ciáło/ ktore ma cżłonki/ chući/ wyſtępki/ y rozlicżne złośći/ á to káżdemu z nas przywłaſzcża. Skąd y cżłonki zowie zyemſkiemi/ to ieſt poruſzenie/ pożądliwośći y niedoſtátki/ ſpráwy á złośći ciáłá/ álbo nátury ſkáżoney/ rzecżámi zyemſkiemi ſie bawiącey. RejPosWstaw [1102]v; dobry Sędzia [...] nie ma nic ſądzić z boiáźni/ z miłośći/ s chćiwośći/ z gniewu/ z nienawiśći/ z nádzieie/ bądź też z obłądzenia/ álbo s poruſzenia iákiegożkolwiek vmyſłu ſwego Phil L.
W przeciwstawieniu: »umyślnie ... z nagłego myśli poruszenia« (1): tákowe rzecży zdadzą ſię być mowione nie vmyślnie/ ále ábo z potknienia ięzyká/ ábo znagłego myśli poruſzenia/ á nie vmysłem przymawiánia ábo ſromocenia ModrzBaz 98v.
»poruszenie serca, serdeczne« (1:1): Affectus, huius affectus nomen, Miłoſierdzie Żal/ Poruſzenie ſerdeczne. Mącz [114]c; Pathos, Latine Passio, perturbatio seu affectus, Ożáłowánie/ á lutość y poruſzenie ſercá. Mącz 284a.
»poruszenie umysłu, umysłowe, na umyśle, z umysłu« = imanimi Mącz [w tym: z czego (= z powodu czego)] (1), czego (1)] [szyk 8:2] (7:1:1:1): Nigd Franciſzku niemoże pana Ieſuſa Chriſtuſa/ panem ſerdecznie powiedziéć/ aléſz za pomocą ducha świętégo/ a tak i ty miéi to vfanié/ że takiego ducha máſz/ gdyſzſtaką [!] chęcią i ſtem vmyſłu twego poruſzenim pana bogá wzywać możeſz. MurzHist K; [młodzieniaszkowie] vmysłowych poruſzeń barzo naſladuyą/ y káżdą rzećż zápalczywie czynią: ábowiem pożądliwośći oſtre mayą KwiatKsiąż C3v; Furor, Wśćiekliwość/ Oſzálenie. Item furor, Poruſzenie álbo nádchnienie/ vmysłu. Mącz 141b, 295d; Gniew ieſt gwałthowne poruſzenie vmyſłu z złey chćiwośći/ prawie ſie wydzyeráiąc ku pomſcie. RejPosWstaw [1102]; Calag 86a; Afſectio – Wſzeliakie poruſzenie, naumiſzlegniewu [!], rádoſzczy boiazny. Calep 39b, 762b; Do ktorey żáłośći [z powodu straty majętności] zwykło tho tym więtſze poruſzenie vmyſłu cżynić/ gdy miłoſnik Oycżyzny zá wielkoſcią złoſliwych á przewrotnych ludzi nie może cále oddáć powinnośći ſwey Oycżyznie Phil N2v, L.
»poruszenie a pobudzenie (a. pobudka)« [szyk 3:1] (4): Impetus animi, Poruſzenie á pobudzenie vmysłu/ ſilność álbo śilenie. Mącz 295d, 281a; Impulsus – Pobutka, poruſsenie. Calep 510a, 45a.
Synonimy: I.2. natchnienie, pobudzenie, podburzenie, poduszczenie, podżoga, porwanie, przyłudzenie, przywod; 3. pobudzenie, wzbudzenie; 4. zepsowanie; III.2. pobudzenie, skłonność, wzruszenie; 3. niepokoj, rozruch, zamieszanie.
MN