« Poprzednie hasło: [PODRUZGOTAWAĆ] | Następne hasło: PODRUŻYĆ » |
[PODRUŻAĆ vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.
Fleksja
inf | podrużać | |
---|---|---|
indicativus | ||
praes | ||
sg | ||
3 | podrużå |
inf podrużać. ◊ praes 3 sg podrużå.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Pobłażać [komu]:
Zwrot: »sobie podrużać« = rozgrzeszać się: Przethoż Ieronim ſwięty/ ktorzy niezgromadzáli z namieſtnikiem Piotrowym/ [...] wſſytkie zwał Antykriſtámi [...]. Iuż tedy prozno ſobie Apoſtáto/ podrużáć maſz/ [...] kthory z Piotrowem namiáſtkiem zgromádzáć niechceſz. ZebrzydOdpow i2.
Przen: to poſługowánie [w kościele] [...] Nikogo też wolnym nie cżyni od poſłuſzeńſtwá ſłowá Bożego/ nikomu też nie podruża áni ochyla grzechow KomentHozeasz 111v.
Synonimy: folgować, odpuszczać, pobłażać, popuszczać, przebaczać, przepuszczać, rozgrzeszać.]
MŚ, LWil