| « Poprzednie hasło: [PODRUZGOTAWAĆ] | Następne hasło: PODRUŻYĆ » |
[PODRUŻAĆ vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.
Fleksja
| inf | podrużać | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 3 | podrużå | |
inf podrużać. ◊ praes 3 sg podrużå.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Pobłażać [komu]:
Zwrot: »sobie podrużać« = rozgrzeszać się: Przethoż Ieronim ſwięty/ ktorzy niezgromadzáli z namieſtnikiem Piotrowym/ [...] wſſytkie zwał Antykriſtámi [...]. Iuż tedy prozno ſobie Apoſtáto/ podrużáć maſz/ [...] kthory z Piotrowem namiáſtkiem zgromádzáć niechceſz. ZebrzydOdpow i2.
Przen: to poſługowánie [w kościele] [...] Nikogo też wolnym nie cżyni od poſłuſzeńſtwá ſłowá Bożego/ nikomu też nie podruża áni ochyla grzechow KomentHozeasz 111v.
Synonimy: folgować, odpuszczać, pobłażać, popuszczać, przebaczać, przepuszczać, rozgrzeszać.]
MŚ, LWil