[zaloguj się]
[pdf]

POIMANIEC (11) sb m

poimaniec (10), pojmaniec (1); poimaniec : pojmaniec OrzJan (1:1).

o oraz a jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w -ec).

Fleksja
sg pl
N poimaniec
G poimańca poimańców
D poimańc(o)m
A poimańca poimańce
I poimańc(e)m

sg N poimaniec (2). ◊ G poimańca (1). ◊ A poimańca (1). ◊ I poimańc(e)m (2). ◊ pl G poimańców (1). ◊ D poimańc(o)m (2). ◊ A poimańce (2).

Sł stp brak, Cn: pojmaniec, Linde XVII w.: poimaniec, pojmaniec.

Człowiek pozbawiony wolności: jeniec, więzień, niewolnik; captivus Calep, Cn; mancipium Calep; potitus hostis Cn (11): Naydziećie mię/ mowi Pan á ia przywrocę poimáńce wáſze/ y zbiorę was ze wſzech Narodow y ze wſzech mieyſc ná ktorem was wygnał CzechRozm 117; Mancipium – Niewolnik, poimaniecz. Calep 633b, 161b; [Ten tedy hajduk] mógł że dobrą drógą y práwą woyną/ nie rzekę króleſtwá/ ále ráczéy lichégo poymáńcá iákiégo doſtáć? OrzJan 26, 34; WujNT 868 marg; [wielki vfiec poimáńcow z łupámi z Litwy do Prus wywiodł. StryjKron 388].

poimaniec czyj (1): [Nehemiasz] do tákiego ſzczęśćia przyſzedł/ iż v krolá Artáxerxá ktorego poimáńcem był/ podczáſzym zoſtał. SkarKazSej 668a.

W połączeniach szeregowych (2): Poiman był od zboiec morſkich y záprzedan/ tedy y okrutnemu Tyránowi był poddanym będąc poimáńcem/ więźniem/ y niewolnikiem Leop *B2; CzechEp 217.

Szereg: »poimaniec i więzień« [szyk 1:1] (2): Duch Páná Bogá moiego ieſt [...] poſłał mię ábych rzecży weſołe ćichym opowiádał/ ábym rány záwinął ná ſercu ſkruſzonym/ ábym poimáńcom obwołał oſwobodzenie y więźniom rozwiązánie CzechRozm 119; bo [król Aleksander] nád ſwięte záchowánie przyſięgi/ zá więźnia y poimáńcá od nich mian/ pod ſtrażą/ á prawie w ciemnicy będąc áż do tych czáſſow chowány [uciekł] StryjKron 692. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

Synonimy: braniec, jęciec, niewolnik, więzień.

Cf POIMANY

SBu