« Poprzednie hasło: POIMANIEC | Następne hasło: POIMAWAĆ » |
POIMANY (530) part praet pass pf
poimany (444), pojmany (63), poimany a. pojmany (23) [zapisy poi-, poy- z tekstów rękopiśmiennych]; poimany MiechGlab (5), LibMal (55), HistAl (2), GroicPorz (20), KrowObr (6), LeszczRzecz, RejZwierz (3), BielKron (139), GrzegRóżn, RejAp (4), GórnDworz, RejPos (3), WujJud BudBib (8), BudNT, CzechRozm (3), PaprPan, SkarJedn (2), KochOdpr, StryjKron (36), CzechEp (5), NiemObr, KochWz, WerGośc (2), KochPam, ArtKanc, GórnRozm (3), Calep, Phil (6), GórnTroas, OrzJan (3), LatHar (7), WujNT (19), PowodPr (3), SkarKaz (2), CzahTr, SkarKazSej (2), KlonWor (2); pojmany MurzNT, Mącz (10), Calag, SiebRozmyśl; poimany : pojmany BielŻyw (1:2), Leop (14:2), UstPraw (10:2), BibRadz (18:1), ModrzBaz (6:3), SkarŻyw (21:2), OrzJan (4:1), SarnStat (16:37).
poimany (260), poiman (256), poimany a. poiman (14).
-an (244), -ąn (4).
o jasne. ◊ W formach złożonych -an- (279), -ån- (3); -an- : -ån- Leop (11:1), BielKron (28:1), SkarŻyw (18:1). ◊ W formach niezłożonych -ån; -åna (5), -ana (2); -åna BielKron (4); -ana SkarŻyw; -åna : -ana RejAp (1:1).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | poimån, poimany | f | N | poimanå, poimåna, poim(a)n(a) | n | N | poimån(e), poimano |
G | poimanégo | G | G | |||||
D | poiman(e)mu | D | D | |||||
A | poimanégo, poimany | A | poimaną | A | poiman(e) | |||
I | poimanym | I | I | |||||
L | poimanym | L | L |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | poimani |
subst | poiman(e) | |
G | poimanych | |
D | poimanym | |
A | m pers | poimané, poimanych |
subst | poiman(e) | |
L | poimanych |
sg m N poimån (248), poimany (94); ~ (attrib) -any (25); ~ (praed) -ån (248), -any (54); -any LibMal (2), Leop, GrzegRóżn, CzechRozm, PaprPan, SkarJedn (2), CzechEp, WerGośc (2), SiebRozmyśl, PowodPr; -ån : -any MiechGlab (1:1), GroicPorz (8:3), KrowObr (5:1), Mącz (2:2), SkarŻyw (4:9), StryjKron (12:10), GórnRozm (1:1), Phil (2:4), LatHar (1:5), WujNT (3:1), SarnStat (24:3), SkarKaz (1:1). ◊ G poimanégo (2). ◊ D poiman(e)mu (1). ◊ A poimanégo (12), poimany (1); -égo (1), -(e)go (11). ◊ I poimanym (4). ◊ L poimanym (1). ◊ f N poimanå (12), poimåna (7), poim(a)n(a) (14); ~ (attrib) -å (1); ~ (praed) -å (11), -a (7); -å BibRadz, StryjKron, CzechEp, KochWz, KochPam, GórnTroas, OrzJan, WujNT; -a Leop, BielKron (3); -å : -a RejAp (2:2), SkarŻyw (2:1). ◊ A poimaną (7). ◊ n N (praed) poimån(e) (1) Leop, poimano (1) LibLeg. ◊ A poiman(e) (2). ◊ pl N m pers poimani (70). subst poiman(e) (6). ◊ G poimanych (22). ◊ D poimanym (2). ◊ A m pers poimané (11), poimanych (7); -é BibRadz (4), SkarŻyw (2), SkarKaz; -ych CzechRozm, StryjKron (2); -é : -ych BielKron (2:1), OrzJan (1:1), WujNT (1:2); ~ -é (1), -(e) (10). subst poiman(e) (4). ◊ L poimanych (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: poiman(y) od kogo, od czego (89), poiman(y) przez kogo (21); przez kogo ActReg; od kogo : przez kogo LibMal (1:3), UstPraw (1:1), BielKron (34:4), StryjKron (14:1), SarnStat (1:11).
Sł stp: pojman s.v. pojmać, Cn: pojmany s.v. pojmują mię, Linde brak.
- 1. Wzięty, zabrany od kogoś lub komuś; zrabowany (7)
- 2. Wzięty przez kogoś przemocą lub podstępem skądś (o ludziach) (3)
- 3. Pozbawiony wolności, zniewolony przez zatrzymanie, ujęty przemocą, wzięty do niewoli, uwięziony
(519)
- W przen (3)
- Przen
(23)
- a) Usidlony miłością (5)
- b) O szatanie i grzechu (4)
- c) O duszach przebywających w otchłani (4)
- α. W funkcji rzeczownika: jeniec, niewolnik, więzień (21)
- a. Zaaresztowany, zatrzymany z mocy prawa
(219)
- α. W funkcji rzeczownika (10)
- b. O okręcie nieprzyjacielskim: wzięty na hol przez zdobywców (1)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (1)
»pojmany potajemnie« (1): SarnStat 672 cf »pojmany gwałtem«.
poimany od czego (1): á to ſą tácy [...] chłopi prośći/ poimáni od roli/ z motłochu ludźi grubych/ których Turek vżywa do wáłów/ do okopów/ á podczás też do ſypánia koſzów OrzJan 38.
poimany o co (5): BielKron 199v, 357, 375v; Iáko Duch S. náucza o wiárę poimánych. WujNT 248 marg, Yyyyy2v.
poimany na czym (7): Niewiáſtę ná cudzołoſtwie poimáną/ piſząc ná ziemi/ wybawia. WujNT Ioann 8 arg, Ioann 8/3, przedm 37, s. 341.
W połączeniach szeregowych (7): Leop Is 28/13; BielKron 275, 380; Miserandum in modum milites populi Romani capti, necati, deserti, dissipati sunt, Bárzo mizernie służebny lud ludu Rzimskiego poymány/ pobity/ opuſzczony y roſproſzony yeſt. Mącz 224d; SkarŻyw 502, 528; ActReg 13.
W porównaniach (2): Leop Gen 31/26; Ktorych [Węgrów] gdy bym ia miał bydź ſługą ręką dánym Iużbym v nich był iáko więźnem [!] poimánym. CzahTr Iv.
W charakterystycznych połączeniach: poiman(y) o naukę, o wiarę [jaką, czyją] (4); na cudzołostwie poimany (4); w nieprawości poiman; poiman(y,-i) i w więzieniu chowan, z dan(y) do więzienia (2), i (a) osadzon (wsadzon) ([gdzie]) (5), i pobity (zabity) (2), i (a) porażon (7), i posłań [dokąd], i pościnani (ścięt) (3), i (a) przywiedzion (zawiedzion(y)) [dokąd] (7), i skażon(y) (2), i spalon, i związan(y) (2).
»chytrością, fortelem poiman« (1:1): Potym od brátá Konrádá thakież chytrośćią był poiman/ nie puſzcżon áż biſkupowi wroćił ſummę. BielKron 362; kthory [Attilius Regulus] będąc naywyſzſzą Rádą Rzymſką/ w Afryce przez zdrádę forthelem był poiman/ cżáſu Hetmáńſtwá Hámilkárá Oycá Hánnibalowego. Phil O3.
»gwałtem poimany« (1): nie ták iáko Krolowie á Pánowie inych narodow/ z ktorych iedni ábo od ſwoich/ ábo od poſtronnych ludźi byłi [!] wygnáni/ drudzy gwałtem á zbroyną ręką poimáni [vi capti et armis] ModrzBaz [16].
»w łańcuch poimany« (1): Catenatus – W łańcuch poimany. Calep 172a.
»poimany w niewolą« (2): BibRadz 3.Reg 8/50; Neemiaſz będąc poimány w niewolą Bábilońſką/ vtráćiwſzy z ludem ſwoim oyczyznę miłą/ od nieprzyiaćioł zburzoną: do tákiego ſzczęśćia przyſzedł/ iż [...] SkarKazSej 668a.
[»poimany prawem wojennym«: á zwłaſzcżá ieſliże poimánym [lege: poimany] práwem woiennym/ dárowány będąc żywotem/ wzyęty będzye w niewolą/ tedy [...] GilPos 144.]
»w ręce [czyje] poiman« (1): A wſſyſtkie żony twoie/ y ſynowie twoi/ będą wywiedzeni do Cháldeycżykow: y nie vydzieſz ręki ich/ ále w ręce Krolá Bábilońſkiego poiman będzieſz [manu regis ... capieris] Leop Ier 38/23.
»do więzienia poimany« (1): Y náwrocą ſie do ciebie cáłym ſercem y zupełną duſzą ſwoią w źiemi nieprzyiaćioł od ktorych ſą do więźienia poimáni [coram eis qui captivos duxerunt eos] BibRadz 3.Reg 8/48.
»poimany więzień« (1): V Rzymiánow dawnych wolność daná poimánemu więźniowi/ byłá nienáruſzona PowodPr 17.
»zbrojną ręką poimany« (1): ModrzBaz [16] cf »gwałtem poimany«.
»zdradą, przez zdradę poiman(y)« [szyk 2:1] (2:1): Tegoż też nad ſobą doznał on ſławny Konon Hetman Athenieńſki/ ktory był zdrádą od Perſow poimány y do więzienia dány. Phil H2, F4, O3.
»poiman złym poimanim« (1): áby [papież] miáł żywot vtráćić álbo tzłonek/ álbo poiman być/ złym poimánim. KrowObr 127v.
»żywo poiman(y)« (2): BielKron 240v; Gdy tedy z obu ſtron mieli co cżynić: wſzyſcy zbići ſą/ miáſto ſpalone/ y Krol żywo poimány ieſt. SkarŻyw 502.
»poimany albo zatrzymany« = captus vel (et) detentus JanPrzyw (3): [jeśli] niktórzy z nich w tymże potkániu będą poymáni: álbo zátrzymáni/ álbo y ſzkody bądź máłé bądź wielkié podéymą w rzeczách y oſobách/ tedy im to doſtátecznie nágrodźimy. SarnStat 135 [idem (2)] 451, 883.
poimany czym (1): A ieſlić rozum co thákowego z Filozofiiey ludzkiey poduſzcża/ ma záiſthe słowem Bożym być poimány/ á nie rozumem prawdá ma być przewroconá. GrzegRóżn K2v.
W przeciwstawieniu: »wyzwolon ... poiman« (1): Kto dobry przed Bogiem będzie wyzwolon od niey [niewiasty]/ lecż grzeſznik będzie poiman od niey [bonus coram Deo evadet ab illa et peccans capietur ab ea]. BudBib Eccle 7/26[27].
»w sidle poimany« (1): Aby wybáwieni będąc z śidła cżártowſkiego/ w ktorym ſą poimáni [Et resipiscant a diaboli lagueo, capti detenti ab ipso]/ obacżyli ſię ku cżynieniu woley iego. BibRadz 2.Tim 2/26; BudNT 2.Tim 2/26.
poimany dla czego [= z jakiegoś powodu] (1): A tho stad ze Rayeczky bądacz dlya zlodzieyſtwa pogimanym, dopyro rzeczi thakowe przeczy w ym zeznawa LibMal 1548/144v.
poiman(y) o co (15): Staniſlaw Zglvchowa o kradzieczthwo pogymani LibMal 1543/74; Iacub syn Gabrielów sdolſka o Napiſſanye liſthu falſchiuego pogimani dobrowolnye przed vrządem wiznall Iſch [...] LibMal 1551/159v; pogiman yeſth o tho ze wydawali groſche pozlocziſte za prawe zlothe. LibMal 1553/178, 1543/76, 1548/142, 143v, 144, 1552/171; GroicPorz v4v; Vſtáwiliſmy/ iż gdyby w ktorymkolwiek mieſćie był ſzláchćic poiman o iáki gwałt od mieſzczan: táki ſláchćic ná Ratuſzu ma być wſádzon. UstPraw F4; SkarŻyw 147, 305; SarnStat 503 [2 r.]; SkarKaz 8a.
poiman(y) na czym (17): LibMal 1551/161; ZLodźieyſtwo ieſt dwoiákie/ Iáwne y Táiemne. Iáwne/ gdy złodźiey ná złodźieyſtwie álbo ná onym mieyſthcu gdźie kradł będźie poimány GroicPorz ii4v, ii4; Manifestus. Manifestarius fur, Ná yáwnym złodzieyſtwie poymány/ złodziey. Mącz 208a, 317d, 318b; WujJud 89v; Wſzákże tákowégo człowieká/ który ná złodźieyſtwie/ álbo dobrowolnym mężobóyſtwie/ ná łápániu pánien/ álbo białychgłów/ ná ſpuſtoſzeniu wśi álbo ná łupieztwie był poyman/ [...] wyymuiemy [z prawa o nieosądzonych wyrokiem sądowym]. SarnStat 702, 203, 894. Cf »na świeżym złoczyństwie poiman(y)«.
poiman(y) w czym [= na czym] (5): którzy poymáni w tákowym vczynku przećiwko niemu będą świádczyć/ y nie odwoływáć álbo zeznánia ſwégo kſobie nie będą bráć/ y ták zéydą ná gárdle ſkaráni SarnStat 408; Wſzákże tego człowieka wyiąwſzy/ który [...] w puſtoſzeniu wśi/ y łupieſtwie byłby poyman SarnStat 498, 504, 961, 1241.
W połączeniach szeregowych (15): KrowObr 49v, 95v; BielKron 138v, 144; RejPos 104v; CzechRozm 236v; ArtKanc Dli; Iezu od ludźi złośliwych poimány/ zbity/ y okrutnie związány/ zmiłuy ſię. LatHar 338, 273, 289, [540]; A ieſiiby kto ránił/ ma bydź poiman/ y tákże ſądzón zá ſłuſznym ſcrutinium, y do wieże wſádzón SarnStat 128, 1172; SiebRozmyśl [A4]v; KlonWor ded **2v.
W charakterystycznych połączeniach: poimany banita; poiman(y) o gwałt (2), o kradziectwo, o krzywoprzysięstwo, o mężobojstwo, o napisanie listu fałszywego, o słowo, o wiarę, o występek, o zbrodnię i grzechy, o złą radę na krzywoprzysięstwo, o złoczyństwo, o złodziejstwo; poiman(y) na (jawnym) cudzołostwie (3), na gwałcie panieńskim, na kradziestwie, na łapaniu panien (albo białych głow) (2), na łupiestwie (2), na mężobojstwie (3), na spustoszeniu wsi (2), na uczynku (2), na (jawnym) złodziejstwie (7); poiman(y) w gwałcie (2), w łupiestwie, w pustoszeniu wsi, w uczynku.
»poimany za gorąca« = na popełnionym przestępstwie (2): TEgo Sądu trzy ſą właſnoſći przy złoczyńcy. Pierwſza/ iże poimány zá gorąca/ nie może być dan na rękoiemſtwo. GroicPorz m4v, v4v.
»niewinnie poiman« [szyk 2:1] (3): BielKron 458; Kto niewinnie będąc poyman [innocens captus]/ muśi o ſobie ſpráwę dáwáć/ niech to odpuśći Rzecżypoſpolitey/ że oná dowieduiąc ſię o wyſtępku/ toż nád nim cżyni co y nád winnym ModrzBaz 85v; Przysłał tez doniego listy co Carnkowski ad suos pisał ze niewinnie poimąn ActReg 94.
»na świeżym złoczyństwie, uczynku, złodziejstwie poiman(y)« [szyk 5:2] (3:2:2): Schimun syn Hannuſsa drapyeya [...] na ſzwyezym zlodzieyſtwye pogimany [...] dobrowolnye zeznał LibMal 1551/158, 1553/174v; Sędźiemu przy rękoiemſtwie to trzebá wiedźieć/ áby złoczyńcę ná świeżym vczynku poimánego/ ktory gárdło záſłużył/ ná rękoymie niedawał. GroicPorz c4v, m4, r4, cc2v, cc3.
»przez urząd, od urzędu, urzędnie poiman(y)« = per officium captus JanStat [szyk 8:2] (6:3:1): stymy wſchiczkymy rzeczamy y zoſthathkyem pyenyedzi yeſth pogimana wdomv theyze tho ſchewczewy pudelczevi y vrządnye pogimana LibMal 1552/170, 1548/142; UstPraw D; A ták należy to Rzecżypoſpolitey/ áby wſzytcy złocżyńcy/ od vrzędu tego mieyſcá/ gdźie ſię zbrodnia zſátáłá wnet poimáni byli [a magistratu ... mox comprehendantur] ModrzBaz 85, 84v; ActReg 18; A Ieſliby więc nieośiedli byli/ przez ón vrząd zamkowy máią bydź poymáni [per officium illud castrense comprehendantur JanStat 673]/ y do wieże wrzuceni SarnStat 499, 16, 503, 833.
»poiman(y), (i) do urzędu (od)dan(y) (a. przywiedziony)« (9): Hannuſch fechter czyeſzlya na yawnym y zwyezym [lege: świeżym] czudzoloſthwye pogimany y przeſz Walthina Rell kuſznyerza zbrunowa do vrząndu dany dobrowolnye zeznał LibMal 1551/161; Anna Zalczbornowna na ſzwyezym zlodzyeyſthwye pogimana y zliczem do vrzendu prziwyedziona dobrowolnye zeznała. LibMal 1553/174v, 1548/138v, 1550/151v, 153v, 1551/163, 165, 1553/175, 176.
»poiman(y), (i) (o)sądzon« (3): Spoſob odwodu y pokonánia ná Gorącym Práwie. NA tym Sądźie złoczyńcá ná świeżym vczynku poimány/ zárázem bywa ſądzon. GroicPorz m4; SarnStat 128; A gdy tá rzecż do vſzu Senatorſkich doſzłá/ Zle Pleminiuſowi oná cauſsa [złupienie kościoła Prozerpiny] poſzła. Poiman y oſądzon/ y vmárł w ćiemnicy KlonWor 10. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»poiman a prawem pokonan« (1): Kto cżyiemu domowi ogniem odpowieda/ ſkoro będźie poiman á práwem pokonan [comprehensus et convictus]/ wnet bywa ná gárdle karan ModrzBaz 81.
»poiman(y) a (i) (s)karan(y)« (3): LibLeg 11/136; by tęn był zbrodźień po pierwſzem mężoboyſtwie poiman y ſkaran. GórnRozm Cv; SarnStat 1113. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»ugonion a poiman« (1): Item Ieſlyby ktho koczował gwalthem albo yakiem kolvyek obyczayem yakiego czlovyeka oſziadlego abo nyeoſzyadlego s Corvny do voyevoczsthwa albo s voyevoczsthwa do Corvny wzyancz, yſz by vgonyon apoyyman bil LibLeg 6/117v.
»poiman i zabran« (1): yeſlibi thakowi byl nalyezion thedi ma bicz poyman, y zabran ze wſchitkimi rzeczamy. MetrKor 40/825.
»zachwycon i poiman« (1): lyecz kthemu prziſcz nyemogl, dlya thego yſz przeſz thegoſz katha thamze na gorze yeſth zachwiczon y pogiman LibMal 1550/151.
Synonimy: 1. ukradziony, wzięty, zabrany; 3. jęt, wzięty, zabrany, zniewolony; a. arestowany, pobrany, pogarnion, zatrzymany; α. braniec, jęciec, niewolnik, więzień.
Cf NIEPOIMANY, POIMAĆ, POIMANIEC
SBu