Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POKUSZON

Następne hasło: POKUSZTOWAWAĆ SIĘ »

POKUSZONY (13) part praet pass pf

Pierwsze o jasne; w formach złożonych drugie o jasne; formy niezlożone z tekstów nie oznaczających ó.

Fleksja

sg
m	N	pokuszon	f	N		n	N
	A			A	pokuszonå		A	pokuszono

pl
N	m pers	pokusz(e)ni
G		pokuszonych

sg m N (praed) pokuszon (5). ◊ f A pokuszonå (2). ◊ n A pokuszono (1). ◊ pl N m pers pokusz(e)ni (3). ◊ G pokuszonych (2).

Składnia dopełnienia sprawcy: pokuszon(y) od kogo (6).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Spróbowany, sprawdzony (7)
2. Doświadczony, poddany próbie (1)
3. Nakłoniony do czegoś złego (5)

1. Spróbowany, sprawdzony (7): Też tu maſz drugie niepoſpolitey dobroci/ od iednego zacznego cżęſto kroć pokuſzono z vżytkiem lekarzſtwo. FalZioł V 81v, [*7]v; Conata perficere, Pokuſzonych rzeczy dowieść. Mącz 63b; RejAp 21, 22v [2 r.], 23.

2. Doświadczony, poddany próbie (1): Wierni ácż pokuſzeni bywaią ále im to ná rádość wielką wychodzi. LubPs P3v marg.

3. Nakłoniony do czegoś złego (5): ſłuchay co tu Pan do ciebie mowi/ iż tego ſzátánowi dopuſzcża do máłego cżáſu/ ábyś był pokuſzon. RejAp 22v; RejPos 218.

Wyrażenie: »pokuszon od diabła« (3): A Tedy wiedzyon ieſt Pan Iezus ná puſzcżą od Duchá/ áby był pokuſzon od Dyabłá. RejPos 69v, 69v, 70v.

Synonimy: 1., 2. doświadczony, doznany, sprobowany; 3. nakłoniony, namowiony.

Cf POKUSIĆ

JDok