« Poprzednie hasło: POKUSICIEL | Następne hasło: POKUSIĆ SIĘ » |
POKUSIĆ (39) vb pf
o jasne.
inf | pokusić |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | pokusił |
f | pokusiła |
imperativus | ||
---|---|---|
sg | pl | |
2 | pokuś | pokuście |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | byś pokusił |
inf pokusić (22). ◊ fut 1 sg pokuszę (2). ◊ 2 sg pokusisz (2). ◊ 3 sg pokusi (4). ◊ 1 du pokusiwa (1) BielKron 112v. ◊ praet 3 sg [m pokusił.] f pokusiła (1). ◊ imp 2 sg pokuś (4). ◊ 2 pl pokuście (2). ◊ con 2 sg m byś pokusił (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
- 1. Spróbować, sprawdzić (22)
- 2. Doświadczyć, poddać próbie
(12)
- a. O chorobie (1)
- 3. Nakłonić do złego, do grzechu (5)
pokusić przeciwko komu (1): ále mi powiédz/ tá Rzeczpoſpolita/ to ieſt/ Rycérſtwo z Rádą Koronną/ czym przymuśi Królá ſwégo ku powinowátośći iego/ ſądemli/ czyli mocą/ czego oná piérwéy przećiwko iemu pokuśi? OrzQuin S2v.
pokusić o co (1): Bo mię pychá nie rządzi/ chociam Woiewodą/ Ocż mię iedno pokuśiſz/ poydzyem s ſobą zgodą. RejZwierz 52v.
pokusić czym (1): BierEz S cf Przysłowie.
pokusić nad kim (1): A ták nie máſz tey żadney rzecży ktoreyby ten chytry miſtrz [tj. szatan] nád nędznym cżłowiekiem pokuśić nie miał RejPos 331.
W przeciwstawieniu: »pokusić ... niechać« (1): boć wżdy lepiey záwżdy nieiákiego lekárſtwá pokuśić niżli niecháć. SienLek 33.
pokusić czym (2): BierEz D2; [Andolon [torturowany] przy ſwym pierwſzym wyznániu zoſtáć chćiał. Grábiá záś ogniem pokuśił/ y ták nielutośćiwie go palił/ że ſię ćiáło áż do kośći muśiáło ná bokach piéć. HistFort P]. Cf Zwrot.
Ze zdaniem dopełnieniowym nawiązującym do dopełnienia bliższego lub przydawki dzierżawczej przy dopełnieniu bliższym w zdaniu nadrzędnym [zawsze: jeśli, li, azali ‘czy’] (5): Vmyſlniećiem to vcżynił. Chcąc twey náuki pokuśić/ Możeſzli to wtore vcżynić. BierEz Q2v, G2v, I3v; BielŻyw 25; Was ſamych pokuśćie/ ieſliśćie w wierze BudNT 2.Cor 13/5.
pokusić kogo (4): A tego zápomnieli co ſtoi w Ewányeliey/ iż dla tego ſzedł [Chrystus] ná puſzcżą/ áby ſie dał cżártowi pokuśić/ á nas áby náucżył obrony przećiw pokuſam iego. RejPos 70v; Y rozumiał temu Pan/ iż ten hárcownik á ten ſprzećiwnik náſz [tj. szatan] ſtąd miał [...] nędznego cżłeká naprzod pokuśić. RejPos 71, 71, 71v.
Synonimy: 1., 2. doświadczyć; 3. namowić, nakłonić.
Formacje współrdzenne cf KUSIĆ.
Cf PORUSZANIE, POKUSZENIE, POKUSZONY
JDok