« Poprzednie hasło: POSADZON | Następne hasło: [POSADZOWAĆ SIĘ] » |
POSADZONY (67) part praet pass pf
posadzony (45), posadzon (22).
Pierwsze o jasne; -a- (46), -å- (14); -å- SkarJedn (3), SkarŻyw (7); -a- : -å- BielKron (1:3), BudBib (2:1). ◊ W formach złożonych -on- (3) Mącz (2), KochPs, -ón- (2) OrzQuin, Oczko. ◊ W formach niezłożonych -óna (1) Oczko, -ona (1) OpecŻyw.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | posadzon, posadzony | f | N | posadzona, posadzonå | n | N | posadz(o)no |
G | posadzon(e)go | G | G | |||||
D | posadzon(e)mu | D | D | |||||
A | posadzon(e)go | A | A | |||||
I | posadzonym | I | posadzoną | I | ||||
V | posadzony | V | V |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | posadzeni |
subst | posadzoné | |
G | posadzonych | |
A | m pers | posadzon(e) |
sg m N posadzon (19), posadzony (11); ~ (praed) -on (19), -ony (9); -on LibLeg, March1, HistJóz, RejWiz, BielKron (3), HistRzym (2), RejPos (2), KuczbKat, RejZwierc, BudBib, StryjKron (2), ActReg; -ony OrzQuin, CzechRozm (2), SkarJedn (2), SkarKazSej; -on : -ony SkarŻyw (1:2), WujNT (1:1). ◊ G posadzon(e)go (3). ◊ D posadzon(e)mu (3). ◊ A posadzon(e)go (4). ◊ I posadzonym (1). ◊ V posadzony (1). ◊ f N (praed) posadzona (3) OpecŻyw, HistRzym, Oczko, posadzonå (2) SkarJedn, SkarKaz. ◊ [I posadzoną.] ◊ [n N (praed) posadz(o)no.] ◊ pl N m pers posadzeni (15); -eni SarnStat (2), -éni (1) MurzNT, -(e)ni (12). subst posadzoné (3); -é (1), -(e) (2). ◊ G posadzonych (1). ◊ A m pers posadzon(e) (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: posadzon(y) od kogo (10), przez kogo (1) RejZwierc.
Sł stp s.v. posadzić, Cn brak, Linde XVII – XVIII w. s.v. posadzić.
- 1. Umieszczony
(45)
- a. Usadowiony
(12)
- Przen (4)
- b. Wprowadzony do królestwa niebieskiego (9)
- c. Uwięziony (9)
- d. Osadzony, osiedlony (2)
- e. Założony, zbudowany (1)
- f. O ciele ludzkim
(1)
- [Przen]
- g. O chorobie (1)
- h. O ziemi (1)
- a. Usadowiony
(12)
- 2. O urzędnikach, władcach i dostojnikach: Powołany, obrany, ustanowiony
(20)
- Przen (3)
- 3. [Obsadzony]
- 4. Zasadzony (o drzewie) (2)
posadzony gdzie (4): Oppositus, Zaſádzony/ przećiwko poſádzony. Mącz 311c; Ieſli mię w grubym chodząc worze vpátrzyli/ Przypowieść ze mnie wnet vczynili. Mną ięzyká náczoſáć w bramie poſádzonym KochPs 100; SkarŻyw 473. Cf Wyrażenie.
W przeciwstawieniu: »spaść ... posadzon być« (1): Dyabeł iż miał do niego iuż ſłuſzne przycżyny/ Bo gdzye on ſpadł tám iuż miał poſádzon być iny. RejWiz 133.
posadzon(y) na czym (2): [abyśmy się nie cisnęli] ná tákie mieyſcá/ ktoreby nam więtſzą zelżywość á poſmiech cżynić miáły v ſwiáthá tego [...] A zwłaſzcżá gdy ná nich nie bywamy poſádzeni od goſpodarzá/ tho ieſt/ od Páná ſwego RejPos 224. Cf »na wyszszem siedle posadzon«.
posadzon(y) gdzie (4): miedzy ludźmi ták rozumiemy/ że ten ma więtſzą cżeść ktory ná práwey ſtronie ieſt poſádzon KuczbKat 55; Y poſádzeni przed oblicżem iego [Et sederunt ante eum]/ pierworodny wedle pierworodzieńſtwá ſwego / á młody wedle młodośći ſwey BudBib Gen 43/33. Cf »u stołu posadzon«, »na wyszszem miejscu posadzon«
»posadzon na stolec« (1): krol [...] nád dołem kazał ſtolec poſtáwić ná cżterzech nogách bárzo mdłych. [...] A gdyż był poſádzon [jego brat] ná on ſtolec/ kazał vwiężáć [!] oſtry miecż nád iego głową HistRzym 94.
»u stołu posadzon« (1): Stephan Woiewodá [...] ná koláná vpadł/ y [...] przyſięgał [...] być záwżdy w wierze y w poſłuſzeńſtwie Krolá Polſkiego Kázimierzá [...] podnieſiony potym z ziemie od Królá y pocáłowány z trzynaścią Pánow Wołoſkich przednieyſzych v ſtołu poſádzon/ y doſyć vtćiwie czeſtowan StryjKron 662.
»na wyszszem miejscu, siedle posadzon« (1:1): Ktory ná wyſſhem ſiedle poſádzon bywa/ táki pirwego mieſcá nábywa. March1 A4; HistJóz Dv.
posadzon podle kogo (1): Zoná thák kraſna ieſtći duſzá ná wyobráżenie boże ſtworzoná/ ktora ma być poſádzoná podle práłatá ſwiętego piſmá/ áby ſie náucżyłá thego co iey służy ku zbáwieniu. HistRzym 53v.
posadzon na czym (3): Efraim iáko widzę ieſt Corem/ ktorj był poſádzon ná roſkoſzy/ bo Efraim (będzie) wywodzić ná zábijanie ſyny ſwe. BudBib Os 9/13. Cf Wyrażenie.
»na, po prawicy Ojca (a. ojcowskiej, a. bożej) posadzony« [o Chrystusie] [szyk 3:1] (3:1): CzechRozm 180v; Iezu cżterdźieſtego dniá wſtąpieniem do niebá/ wielebnie wſławiony/ y wnetże ná Oycowſkiey práwicy/ w niebieſiech ſpániále poſádzony LatHar 339, 547, 605.
posadzony o co (3): Siedział męcżennik w ćięſzkich okowách/ do nogi drugiego o łotroſtwo poſadzonego/ przypięty. SkarŻyw 75, 62. Cf »do więzienia posadzony«.
posadzon gdzie (7): Ano też y Abákuk był przynieſion po powietrzu áż do Dánielá/ gdj był w iáſkini miedzy lwy poſádzon. RejPos 135v; SkarŻyw 408. Cf »do więzienia posadzić«
posadzony na czym (1): [o cudach św. Benedykta] Iednemu klaſztorowi ná ſkále poſadzonemu/ wodę modlitwą ſwoią zſkáły wywiodł: iſz ná doł ſchodzić po wodę nie było trzebá. SkarŻyw 250.
posadzony gdzie (1): trzebabi nam tak wiele otijch ſie starac ktorzi Panſki Bok zaſiadaia aby tam mezowie godni poſadzeni beli PaprUp Ev.
»na królestwo posadzony« (1): Był Dawid iáko dopiero vrodzony gdy był z rąk wſzech nieprzyiaćioł wyrwány/ y ná kroleſtwo poſádzony choćiaſz iuż przed tym dawno żył ná świećie CzechRozm 140.
»na ([czyje a. które]) miejsce, na [jakim] miejscu posadzon(y)« (4:2): SEdechiaſz oſtátecżny krol Iudá y Ierozolimſki/ ktory był od Nábchodnozorá ná to mieyſce poſadzon/ krolował lat XI. BielKron 91, 87v, 144; Otóż maćie Piotrá: widźićie ná którym mieyſcu y teraz poſádzóny ieſt OrzQuin X2; RejPos 224; IEſliżeby ſie też w pánu álbo w kſiążęciu iákim pychá álbo wzgárdzenie iákie okázáło [...] áby pomniał ná to/ iż nie ſam przez ſię powſtał [...] á ná thym mieyſcu ná kthorym ieſt nie ſam przez ſię ſiadł/ przez Páná poſádzon. RejZwierc 47v.
»na państwo posadzony« (1): SkarKazSej 680b cf »na cesarstwo posadzony«.
»posadzon na stolcu« (1): A yſch za swolyenyem wſzithkyey Zyemye Moldawſkyey yeſth wſzyeth y poſchadzon na ſtholczv oycza ſwego pan Ilyaſch Voyewoda tho yego Kro.m. [...] ſchliſchal LibLeg 11/180v.
»na stolicę, na stolicy posadzony« (3:1): Nektárius nowo ná Cárogrocką ſtolicę poſadzony/ zá przycżyną Ceſarzá SkarJedn 175; StryjKron 180; ktorego [Klemensa] namieſtnikiem Piotrowym od Piotrá ná ſtolicy iego/ ieſzcże zá żywotá Piotrowego poſádzonego powiádáią. NiemObr 55; ActReg 31.
»na urzędzie posadzony« (1): ludźie wyſokiego ſtanu/ á ná iákim wielkim vrzędźie poſádzeni [in aliquo dignitatis gradu locatos]/ więcey ſię obruſzáią/ gdy by obacżyli/ áno ich dobremv mnimániu kto co vwłacża/ niżli podły lud á motłoch ModrzBaz 73.
»na zwierzchności posadzony« (1): Stolicá Piotrá S. práwem Bożym ná zwierzchnośći kośćiołá wſzytkiego poſadzona/ żadnym ludzkim práwem tráćić ſwoich przywileiow nie może SkarJedn 163.
Synonimy: 1.a. osadzony; d. osadzony; e. założony, zbudowany; 2. mianowany, obrany, powołany, ustanowiony.
Cf POSADZIĆ
JR